Mateminde kaybolur güne açan çiçeğin
Merhaba deyişi
Karanlık,fırtınada daha bir zifiri
Katre katre akıyor dertleri
Merhemi dahi acıtıyor hislerini
Ya uğruna abdi-memluk eden soytarıların kahkahaları
Kulaklarında çınlıyor körlerîn
Zulmü görüyor işitmiyor sağırlar
Hangi en iyi hangi dar-ı saadet
Sabret!
Bırak yaksın yanaklarını gözyaşların
Kudret!
Yerin yedi kat altını katsın birbirine
Şükret!
Sema insin ellerine pare pare
Ey umut!
Osman'ın Malhun'u beklediği gibi bekliyorm seni
Matruşkayım ya bir parçam eksik gibi
Ölü bir kasabayım ben
Goncagülüm öte bahçedeki toprakta
Güneşin değdiği suyum
Kanadım iki yar arasında
Gönülüm de
Yalnızım ben
Davamadır bu sesleniş
Dur de zamana
Yoksa tozlar saracak kalbini
Duru pınarların kir akıtacak
O goncagül solacak toprağında
Yasından uyan!
Haykır seni kirleten tozlara
O gün sana açacak güneş
Akrep hançerleyecek yelkovanı
Bitecek,
Bitecek elbet
Vakit kapıyı tıkladığında
Tek nefes yetecek yok olmalarına
Yalnızlık son bulacak toz bulutları ardından
Aynalar kırılacak,pencerenden güneş girecek
Bekleyişin cevap bulacak o tek nefesten sonra
Şimdi mutluluğu onun gözlerinde ara
Ve aynalara onunla bak
Kulağına fısılda de ki
"ey sevgili en sevgili"...
