You Are Mine

He planned everything!

Nasa labas siya ngayon ng opisina ni Keith Montenegro. Ang VP for Banking and Finance ng Montenegro Group of Companies.

Hindi niya alam kung kakatok siya o aalis na lang. Hanggang ngayon hindi niya pa rin handang harapin ito. Narealize niya yun nang nasa harap na siya ng opisina ng lalaki. Hindi siya nakatulog kagabi sa pag-iisip ng maaaring mangyayari kapag nakaharap niya na ito. Kahit na pagod siya ay hindi yun naging solusyon para makapagpahinga siya.

Ngayon ay nasa harap na siya ng opisina nito. Matinding kaba at galit ang nararamdaman niya dito. Kaba dahil after 4 yrs magkikita ulit sila at galit dahil sa ginawa nitong panloloko sa kanya. And she knw that Keith planned this. At gagawin nito ang lahat para manalo and she will not allow that to happen.

Huminga muna siya ng malalim at kumatok. Binuksan niya ang pinto at naabutan niyang may nakaupo na lalaki sa swivel chair. Tumikhim siya para makuha ang atensyon nito. Nang humarap ito ay nagulat siya.

The man is still handsome. Nothing really change except that he still wear those annoying smile and mischievous eyes.

"Hi Chelsea!"

"W-what are you doing here?"

"Well I'm here as his OIC. And if you are looking for him well I'm sorry to tell you but he's out of the country,"

"How sure you are that I'm looking for him?"

"Well, dahil office niya toh? O baka naman nagkamali ka ng opisinang pinasukan at dito ka napunta? Is that it?"

He said while revealing those white teeth. And she hate him she knew he's annoying her.

"REally? You're still annoying like your brother, Karl,"

"Hahaha. We're brothers. Same genes. Same handsome except that I am more handsome than him,"

"Cut it. Nagsisimula ka na naman sa pagiging mayabang,"

"Huh! Sabihin mo mas gwapo si Keith kaysa sakin. Palusot kapa,"

Ang kaninang kabang naramdaman niya ay nawala at napalitan ng inis. Hindi niya pala makikita ang taong pinunta niya. At kahit kailan pareho talagang arogante ang magkapatid. Napailing na lang siya.

"Tse! Teka di mo ba ako tatanungin kung bakit nandito ako ngayon?"

"Well alam ko namang dadating ka. Actually kanina pa kita hinihintay na kumatok,"

Umarko ang isang kilay niya.

"At paano mo naman nalaman na pupunta ako dito aber?"

"Na sense ko lang," ngumiti ito ng nakakaloko.

"Karl? Gusto mo bang mamatay?"

'Can you pls tell that to my brother? Kasi hanggang ngayon patay na patay pa rin yun sa'yo,"

"Shut up brat! Talk to me seriously!"

"O.o okay! Well Keith called me this morning. Your dad told him,"

"What?"

This time ay sumeryoso na mukha nito at dun siya kinakabahan dahil alam niyang hindi na ito sasabi ng kalokohan.

"You're not deaf right? And he told me to tell you this. He will not extend the contract with your company unless you'll sign another agreement,"

"What agreement?"

"You'll marry him!"

"No!"

"Yes!"

"No! I want to talk to your brother!"

"Sorry Chelsea but my brother's decision is final. We will not just give extension but give your company back if you'll marry him. Kahit lumuhod kapa sa kanya. It's final."

Unti-unting pumatak ang namumuong luha sa mga mata niya. She heard it right. And he knw Keith so much he will not change his decision.

''You're so cruel!"

"Sorry my soon-sister-in-law. We gave too much to your dad but it seems he can't pay all his debt to our company and this is the only way para masalba ang kompanya niyo. But if ayaw mo talaga we will get your company,"

"This....why...how..."

"We need your decision tomorrow morning Chelsea. 10AM Sharp or else your company will be ours forever. Think about it,"

Pagkasabi nito ay tinap nito ang balikat niya at iniwan siya sa loob ng opisina. Samo't saring emosyon ang nararamdaman niya. Napahagulhol siya sa iyak. Ang akala niya ay masasalba pa ang kompanya nila. Masyado bang malaki ang utang nila? Itinatanong niya sa sarili kung bakit humantong sa ganung usapan ang pamilya niya at si Keith.

Pero makakaya ba niyang mawala ang kompanyang pinaghirapan ng mga magulang niya? O makakaya niya kayang pakasalan ang lalaking sumira ng tiwala niya?

VOTE AND COMMENT PO <3

I would really appreciate it! Thanks