Instagram • l.h ✔️

post 50

Locatie: Kansas City.
Point Of Vieuw | Willemijn

Inkomend DM gesprek van @ lukehemmings:

lukehemmings: babyy
wwillemijnn: wat moet je
lukehemmings: wil je met me knuffelen?
wwillemijnn: nee haha
lukehemmings: ☹️
lukehemmings: pleas?
wwillemijnn: meh allright
lukehemmings: :-)

Een klein glimlachje krult rond mijn lippen en vervolgens schud ik even met zachtjes mijn hoofd.

Ik loop over het 'gangpad' van de tourbus, totdat ik bij de bunks aankom. Het is ondertussen al drie uur middags, en alle jongens – naast Luke – slapen nog steeds.

Laat ik het maar zo even zeggen, we hebben het gisteravond met z'n allen niet bepaald 'vroeg' gehouden of zo. Daarom slaapt iedereen nog, behalve ik.

Ik kan gewoon niet goed overdag slapen okay.

"Will?" Hoor ik ineens uit een van de bunks komen waardoor ik zacht begin te lachen.

"Ja, dat ben ik." Giechel ik en vervolgens zie ik een van de gordijntjes bovenin open gaan.

"Mhm," hoor ik Luke zijn stem vermoeid zuchten. "Kom hier."

"Ja maar nee," Hum ik en schud even met mijn hoofd. "Straks worden Ashton en Mike wakker."

"I don't care," Grinnikt Luke. "Nou, c'mom."

Ik rol even met mijn ogen en zet mijn voet op een soort van hendel aan de zijkant {A/N: hoe noem je die dingen? PLS IEMAND VERTEL HET ME} en klim vervolgens helemaal naar boven, waar Luke ligt.

Zodra ik bij Luke zijn bunk aankom grijpen meteen twee warme handen mijn middel vast en trekken me geheel de bunk in.

Ik geef een klein gilletje, waardoor ik Luke weer even hoor zuchten en vervolgens val ik – thanks god – met mijn rug op het matras.

Er valt een kleine stilte, die verbreek word doordat ik moet lachen.

"Waarom praten we by the way nog steeds via Instagram DM?" Ik frons mijn wenkbrauwen en draai mijn hoofd een kwartslag zodat ik Luke aan kan kijken.

Luke mompelt even kort iets en vervolgens glijden zijn armen weer rond mijn lichaam en draait hij me half om zodat ik met mijn buik tegen zijn zij aan kom te liggen.

"Je kwam hier om met mij te knuffelen, remember?"

"Ja?"

"Nou dan, knuffel dan ook met mij." Grinnikt Luke, waardoor ik even met mijn ogen rol.

"Je bent warm, Lucas." Zeur ik en kijk hem even met gefronste wenkbrauwen aan.

"Góh," Mompelt Luke sarcastisch terug. "Het is hier ook abnormaal warm. En trouwens, noem me geen Lucas."

Ik negeer zijn opmerking en sla wat haar voor mijn gezicht vandaan.

"Wat? En dan wil je alsnog dat ik bij je kom liggen? Straks raakt het hier nog oververhit."

"Dat is het al." Concludeert Luke en vervolgens knijpt hij even zijn wenkbrauwen samen waardoor ik opnieuw met m'n ogen rol.