4 Months To Love You

Κεφαλαιο 6

"Οχι ρε πουστη μου"φωναζει για 6η φορα σημερα ο Κωμσταντινος

"Χα στο ειπα οτι θα χασεις. Τα εβαλες με τον μαστερ"απανταει ο Χαρης χαμιγελωντας

"Τι λες μωρε? Εγω εχασα? Απλως σε αφησα να κερδισεις"απανταει ο Κωνσταντινος αφηνωντας το μοχλο του Play Station στο πατωμα

"Και τις 6 φορες?"απανταω με σηκωμενο το φρυδι

"Εσυ δεν μιλας στο τηλεφωνο?"με ρωταει τριζωντας τα διντια του

"Ναι αλλα με τις γαιδαροφωναρα σου δεν ακουγα και το εκλεισα"απανταω

"Συγγνωμη που διασκεδαζαμε σε αυτο το σπιτι μις μυγιαγκιχτη δε θα επαναληφθει"απανταει κανοντας γκριματσες

"Ενω δηλαδη εισαι καλυτερος κυριε πρεπει να ειμαι τελειος σε ολα"απανταω και σηκωνομαι ορθια

"Καθε φορα ετσι τσακωνεστε?"μας διακοπτει ο Χαρης

"Τι? Οχι οχι. Μικροκαυγαδακι ηταν αυτο. Τυχαινουν που και που"απανταω και ξανακαθομαι στον καναπε

"Ααα ευτυχως γιατι δε μου αρεσει να τσακωνεστε. Φαινεστε πολυ ερωτευμενοι"απανταει ο Χαρης και επιστρεφει το βλεμμα του στην τηλεοραση

Τι να σου πω ρε Χαρη? Το ποσο ερωτευμενη με τον αχαιρευτο ειμαι δεν περιγραφεται.

Που αν μου δινοταν η ευκαιρια θα του εχωνα το μαξιλαρι στη μουρη να ησυχαζαμε.

Απο αυτη την αβολη στιγμη μας εβγαλε το κινητο μου.

"Γεια σου Μελινακι τι εγινε?"απανταω και προχωραω προς το δωματιο

"Καλα ειμαστε. Χαθηκες μωρη. Σε παιρνουμε τηλεφωνι και δε σε βρισκουμε σχεδον ποτε. Τι επαθες?"με ρωταει καθως ξαπλωνω στο κρεβατι

"Τρεχουμε απο εδω και απο εκει. Ολο στους δρομους ειμαστε. Τη μια σινεμα, τη αλλη τρπαεζια. Αστα. Για πες τι νεα?"ρωταω

"Τα ιδια. Λεγαμε με τα κοριτσια να παμε στο εμπορικο. Τι λες θα ερθεις?"με ρωταει

"Εννοειται τι ωρα?"απανταω

"Κατα τις 12"ακουω και χαμογελαω

"Ωραια τα λεμε εκει"απα ταω και τερματιζω την κληση

Κοιταω την ωρα και βλεπω πως εχω 3 ωρες μπροστα μου.

Τελεια

Κανω ενα χαλαρωτικο μπανιο και βγαινω εξω.

Στεγνωνω τα μαλλια μου και τα πιανω σε μια κοτσιδα.