Yeni hayat

Başlangıç

Multi medya rüzgar....

Sıra bana gelmişti puanlarım dereceye girecek kadar yüksek değildi. Annemi bir gün ablamla konuşurken duymuştum kumsal bizim utanç kaynağımız demişti. Kalbim kırılmıştı. Genelde dediklerini ve düşündüklerini duymazlıktan gelirim Çünkü ben kardeşlerimden farklıyım. Tüm aile zayıfken ben onlara nazaran biraz balık etliyimdir ve tabi düşüncelerini kendi kafamın içinde duyabiliyordum Kardeşlerim ve babam benimle hep dalga geçmiştir o yüzden sevmem onları nefret ederim. annemide o ' kumsal bizim utanç kaynağımız 'dediği laftan sonra sevmedim nefret ettim. Nefretle büyüdüm ben. zaten sevmezlerdi beni. Beni sevmeyeni ben hiç sevmem. Hıhhh!!! şu an lise 2' yi bitirdim

Hayatımın en zor günlerini yaşıyordum. Zaten hayatım zor du ama çıkmazlara girdim

Biricik kuzenim defne kaydını antalyaya almıştı teyzelerinin yanında daha başarılı olacağını düşünüyordu(2 teyzesi de üniversite okuyorlardı)
Gitme zamanı gelmişti ve tatilden tatile buraya geleceğini söylemişti. Canım benim bilmiyor bu son görüşmemiz. Onu otagara kadar götürdük.

Biz salya sümük ağlarken kardeşi ceren gülüyor ve sürekli ' oh be kurtuldum' diyordu içinden.. Olmuş olası nefret ettim ondan. Artık gözlerimizde yaşlar tükenmişti zaten otobüste kalkıyordu en son beni sardı. Ona öyle sıkı sarıldım ki son görüşmemiz olduğunu anlamış gibi "seni yaz tatilinde görecem ölüme gîtmiyorum "dedi

bu dediğiyle tekrar ağlamaya başladım. Ve otobüse binmeden önce ondan özür diledim önce anlamadı sonra " ilerde anlarsın " dedim

Otobüse bindi ve el salladı gözlerimin önünde gitmesini bekliyordum sonra otobüs hareket etmeye başladı bende koşmaya...

Hızlandı ama ben o kadar hızlı değildim.

Gitmee!!!! Beni bırakıp gitmeee !!!!! Dedim sonra dizlerimin üstüne düştüm ve otobüsün gidişini izledim

tekrar ama kısık Bir bir sesle

Beni birakıp gitme defnemmm... dedim

Her iddaya girerim şimdi otobüste defnemde salya sümük ağlıyordu

Amcamla yengem ağlamayı kesmişlerdi ama ikisininde gözleri kıpkırmızıydı ceren de halinden memnundu

Amcamla yengem beni kaldırmaya geldiler ama ikisinide ittim

Nefret ediyordum onlardan. isteselerdi göndermezlerdi defnemi.

Arabaya geçtim ve oturdum. Yol boyunca ağladım.

Artık defnede yoktu o zaman herşeyi yapmaya hazırım. Şimdi üzülme vakti karasoy ailesi

Üzüleceğinizi sanmıyorum ama neysee...