İyi Geliyor...

~1~

Sanırım bu yazıya ergenliğime girmemden başlamalıyım. Çünkü bu evrede bazı şeylerin farkına varmaya başladığımı düşünüyorum. Bu aralar ruhsal olarak çok değişmemiştim. Daha yeni girmiştim ergenliğe. Daha çok sorumluluk almam gerektiğini düşünmüştüm. Çünkü ailemizde biri sinirlendiğinde, morali bozulduğunda, zor durumda olduğunda bana ihtiyacı varmış gibi hissediyorum. Bunu zaman geçtikçe çevremdeki insanlara uygulamaya başladım. İnsanlar bana güveniyor. Çünkü bu devirde kapalı kutu gibi olan insanlara çok denk gelemiyoruz. Küçüklüğümden beri de kardeşim ve kuzenlerim olsun hep bana sırlarını verirlerdi, dertlerini anlatılardı. Küçüklükten gelen bir şey sanırım ya da insanın gerçekten içinde olan... Ortaokul zamanlarımda arkadaşlarımdan bir sürü psikoloji okumam yönünde öneri aldım. Önceden de düşünüyordum. Sadece bana güvenenlerden onay almam gerekiyorumus gibi hissediyordum. Hal böyle olunca liseye başlayana kadar bu kararda kaldım.