He's POV
"manong lito malayo pa ba tayo?"
Pagtatanong ko sa driver ko pagkagising ko. Alas siyete ng umaga pa kami umalis ng manila pero eto pa din kame tinatahak ang walang hanggang daan patungo sa kung saan.
"naku sir aki malayo pa po. Makakarating po siguro tayo dun ng mga 4 ng hapon."
Napamura ako sa isip ko ng wala sa oras. Pagtingin ko sa relong suot ko. Shit!!shit!!shit!! 4 pa ano ba namang biyahe to.kasalanan to ng ina kong walang ginawa kundi ipatapon ako sa kung saan saang lugar. at ngayon eto ako nagbibiyahe sa malayong probinsya. sa sobrang pagkainis ko pinagdiskitahan ko naman ang bagong bili kong cellphone. bumalik sa alaala ko ang dahilan kung bakit andito ako ngayon.
**FLASHBACK**
"AKI!" sigaw ng babae mula sa entrance ng first class restaurant na pinagdalhan ko sa flavor of the week ko.
"hoy aki bakit kaba ganyan hindi kana nga nagpakita sken nung isang araw."umiiyak na sabi nito. "inintay kita ee. nagintay ako kahit magmukha akong tanga. inintay kita. at sino tong kasama mo?"turo ng babaeng nasa harapan namin sa babaeng katabi ko.
"do i know you miss?sorry but i can't recognize you. have we two met before?takang tanong ko sakaniya.
sa kabiglaan ng babae napatigil siya sa pagiyak at hindi makapaniwalang tumingin sken.
"aki naman ee. i love you and i know you love me. please i'm begging come back to me and leave that slut."
nakuha na namin ang atensyon ng mga tao. lalo na ng lumuhod ang babae sa harap ko.
"aki please i'm begging kung me ngawa aq sayo na hindi ko alam i'm sorry please forgive me. be with me again please. umiiyak pa ding sabi ng babae.
sayang naman tong babaeng to maganda pa naman at mukang mayaman pero eto at nakaluhod sa harap ko nagmamakaawa. pero hindi ko talaga sya matandaan. sino ba to.
"miss sorry i don't know remember you. you better stand up and compose yourself were leaving."
hinawakan ko siya sa balikat at tinayo na.
"angela lets go."yaya ko sa babaeng kasama ko pero sa halip na iabot niya ang kamay niya sken isang malakas na sampal ang ibinigay niya sken.
"im not angela. its lauren i hate you." magwawalkout na sana siya ngunit lumingon siya sa direksyon ko na para bang may nakalimutan pang sabihin. "and oh i forgot here's your cellphone" tinapon niya yun ng pagkalakas lakas sa paanan ko.
damn this girl. ano bang problema ng mga to puro kahihiyan na nga tinamo ko ngaun araw. badtrip! sa sobrang inis ko. mas nauna pa kong nkarating sa pinto ng restaurant at nilingon ang dalawang babae nagdulot ng kahihiyan saken ngayong araw.
"hey you two. get a life will you! sakit kayo sa ulo. bye!"
**END OF FLASHBACK**
"sir aki andito na po tayo." sabi ng 45 anyos na si mang lito.
sumilip muna aq sa bintana bago tuluyang lumabas.
"magandang hapon po young master"sabay sabay na bati ng mga batang nasa harapan ko habang nakayuko.
"magandang hapon po young master" bati naman ng babaeng nakaitim mula ulo hanggang paa. grabe ang creepy ng hitsura niya. all black ma men!
"good afternoon you are?
"khaizerine savanah aquino po sir tagapamahala ng baby angels orphanage."
"ahh okay. where's my room i need to freshen up and take a rest. i'm tired. walang lingon na wika ko at tuloy tuloy na pumasok sa loob ng bahay ampunan.
pangalawang beses ko pa lang na pumunta dito. una nung bata pa ko nun kaya hindi ko na tanda.
"young master dun po sa ikatlong palapag ang kwarto niyo. unang pinto. bumaba na lang po kayo mamayang alas sais para sa dinner. sige po una na din ako para mkapagpahinga kayo." paalam niya at lumabas na din ng orphanage.
"mga bata alis na muna c ate khainah huh. pag may kailangan kayo puntahan niyo lang ako dun huh. sige pakabait kayo huh! narinig kong sabi niya sa mga bata.
"sige po ate babay"sabay sabay na namang tugon ng mga ito.
tuluyan na kong pumasok sa kwarto at nagpahinga.
