Bölüm~1~

552 10 2
                                    

Yanımda oturan Nora’nın sesiyle kendime geldim.Dersin sonundaydık ve dersleri kaldıracak kafada değildim.Çantamı toparladım ve ders biter bitmez yukarıya çıktım.Nathan’a eve gideceğimi haber vermeliydim.

Nathan onaylarcasına başını salladı. Ki o onaylasa da onaylamasa da eve gidecektim.Hızlıca merdivenlerden indim.

"Sakin ol güzelim" Güzelim mi?Nerede yaşıyordu bu sapık?

  "Aa  üzgünüm" dedim başımı kaldırdığımda.Bu o siyah tişörtünden bile baklavalarını görebildiğim çocuk.Bu lakap biraz uzun ve sapıkça olsa da bana taktıkları lakabtan yani Cigarette den iyiydi.

  "Acelen var sanırım..A.a ve sanırım  bi dersin daha var?" bu çocuk neyin peşindeydi.

  "Bu kadarı yeter.Bu seni ilgilendirmez." bu çocuk gerçekten sınırlarını zorluyordu.

  "Sapık olduğumu falan düşünmüşsündür ama ben sadece burada yeniyim ve arkadaş edinme çabalarındayım" Sanırım bu çocuğa acımaya başlamıştım.Haklıydı,onu bu okulda yeni görüyordum.Tüm cesaretimi topladım ve

  "Kesinlikle öyle bi şey düşünmedim.Bu arada Helen ben." 

  "Oo,Helen güzel isim.Ben de Eric." dedi sırıtarak.Ağzından saçılan o içki kokusunu da işte o an fark ettim.

  "Seninki de fena değil." dedim ve yapmacık bi gülücükle karşılık verdim.Artık eve gitmeli,kahvemi ve laptopu alıp  kitabımı yazmalıydım."Benim gitmem gerek,sonra görüşürüz"

  “Araban var mı?Hava biraz bozuk"

  “Evet tanrıya şükür bir arabam var” dedim sırıtarak ve hemen oradan uzaklaştım.

  Apartmana girdiğimde şu yeni kapıcı David’e selam verip daireye doğru yürüdüm.David beni izliyordu ve doğru anahtarı bulup kapıyı açana kadar da elindeki işi bırakmış beni izlemeye devam ediyordu.Son bi kez baktım ve kapıyı sertçe çarptım.

  Huzur bulabildiğim tek yer burasıydı.En azından duygularımla başbaşa kalabiliyordum.

  Hemen banyoya girip küveti doldurdum.Küvet dolana kadar odama giderek giysilerimi dolaptan çıkardım.Nathan evde yoktu ve bugün gelme ihtimali düşük olduğundan evde rahat olabilecektim.

Giysilerimi alıp banyoya doğru ilerlerken kapının önünde bir tıkırtı duydum ve birkaç ta adam sesi.Kapının deliğine doğru yaklaştığımda zil çaldı ve çığlık atmamak için elimle ağzımı kapadım.

   David

  Zile bastığım anda kapı açıldı ve Helen o seksi şaşırmış bakışlarıyla bana ne oldu dermiş gibi bir bakış attı.

  ’Çöp’ diyebildim en tiz sesimle.O sırada banyo kapısının açık olduğunu gördüm,sanırım banyoya girecekti.

  ’Çöpüm yok’ dedi elini havaya kaldırarak ve sırıtıp kapıyı kapattı.İşte mükemmel bir fırsat.Hemen Eric’i aradım.

  "Ne var?"

  "Ne mi var dostum! Elimde mükemmel bir hatun var.Şu an duşta ve evde yalnız.Hani benim yeni kapıcılığa başladığım apartmanda." 

Eric’in hiç reddedemeyeceği bir teklif sunuyordum  ve  3 yıllık dostumu iyi tanıyorsam bu teklifi reddedeceğini sanmıyordum.

"Tamam birisinin eve girip girmediğini kontrol et gece 11 gibi mesaj at." İşte benim tanıdığım Eric

"Tamam dostum,mesajımı bekle."

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Apr 22, 2014 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Mezarına TüküreceğimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin