Adil değildi aşk... Hem de hiçbir zaman. Aşktan hep bahsedip överdim arkadaşlarıma. Doğru ya zaten üç tane arkadaşım vardı. Aralarında biri vardı o özeldi. Hem arkadaşım hem sırdaşım hem de ilk ve son aşkım olacak kişi. Zaten aşk her zaman acizliktir .Aşk kayıp olmaktır...Aşk belirsizliktir.Aşk ölümdür ya ölüm.Sevdiği kişi uğruna ölüm.Aşk arada kalmaktır,araf gibi.Ama tüm aşklar o yoldan geçmek zorundadır.Düşünürdüm.Bizim aşkımız bitmez , sonsuzdur diye. Ama sonsuzluk değilmiş meğer. Beni bırakacak kadar acizmiş aşk.
Acizliktir aşk, asalet değil. Kalbinin her bir yanının kırılmasıdır aşk. Ya kalbinizi kıran kalp kırıcınızdır hayatınızın insanı ya da yoktur. Böylede zordur aşk...
Ama alışıyorsun zaman geçtikçe. Acı çekmek kalbini o kadar kırmıyor.Sadece iyileşen yerdeki kabuklar kopuyor gidiyor.Zaten kabuk tutan kalbim zaman geçtikçe o kabukları atıyor. Sadece yanında olmak istedim. Sadece onun kollarında sonsuzluk diledim. Ama kader ayırdı işte...

ŞİMDİ OKUDUĞUN
başka bir aşk hikayesi
Любовные романыBir kız düşünün. En iyi arkadaşı,sırdaşı, çocukluk aşkı bir gün ölürse ne olur? En kötü depresyona filan girer dersiniz değil mi? Ama o ölümü göze aldı. Hiç bir şeyi umursamadı ne ailesini ne parasını nede güzelliğini. Hiçbir şeyi...