waiting // seulrene

2

waiting.
day 111.

"Masakit pala talaga."
mahinang bulong ko habang nakahawak sa dibdib ko. Damang dama ko ang sakit. Araw araw, para akong pinapatay-- wala na akong balita sa kanya at mas nasasaktan ako dun.

"Seulgi! Sinasaktan mo na naman ang sarili mo?!"
napatingin ako kay Wendy ng sabihin nya yun.

tama ka. sinasaktan ko na naman ang sarili ko.

"Nakatingin ka na naman sa mga pictures nyo. Hindi mo ba alam na sa ginagawa mo, mas sinasaktan mo ang sarili mo?"

"Pero dahil sa ginagawa kong to, umaayos din ang pakiramdam ko."

Tumabi sya sa akin,
"Seulgi, tanggapin mo ng wala na sya. Yan ang magagawa mo sa ngayon. Acceptance. Kasi wala na talaga e. Hindi porket libre ang maging tanga, aaraw arawin mo na."