-1hafta sonra-
Güzel kokularla uyanmıştım bu sabah, koku çok güzeldi mutfağa gittim. Mutfakta Yukio vardı.
" Günaydın." dedim ve esnedim
" Günaydın." dedi..
"sen yemek hazırlamayı biliyor muydun ya? "
" önceden insandık neden bilmiyim?"
" ha şey kusura bakma ben direk hayaletsin sandım. "
"önemli değil." dedi ve gülümsedi
G-gülimsedi mi o? Oha gülümsedi!
Kahvaltı hazır olunca sofraya oturdum ve çok aç olduğum için tıka basa yemeye başladım.
" YAVAŞ BOĞULACAKSIN AYI!"
" SONONO"(sana ne)
Yukio: iyiliğini düiünüyorum.. Ama iyilik yaranmıyor.
Jessie: iyiliğin yarancak hali değil şmdi başka zaman.
Kahvaltımı yedikten sonra ellerimi yıkayıp üstüme bir şeyler giydim.
"Ben çıkıyorum Yukio!"
"Tama- NEREYE LAN!"
" Kafeye."
"Tamam bende geliyorum."
"Ne?"
"Bende geliyorum dedim sadece."
"Eeee bırak ya artık peşimi! Sürekli dibinde geziyosun."
"İyi peki ben şehre geri dönüyorum o zaman."
"İyi tamam dönmee!!"
"Tamam." dedi ve alay ederdecisne sırıttı.
-dışarı çıkınca ara sokağa girdiklerinde-
Ara bir sokağa girmiştik çok karanlıktı birden ağzıma bir el geldi ve beni havaya çekmeye başladı.
"İMDATTTT!!"
"H-ha? JESSİE?!?!!!!?!"
Bayılmıştım.. Uyandığımda bir zindandaydım, etrafımda bir sürü hayalet vardı.
Bir tanesi gelip konuştu.
"Vay vay vay.. İlk defa bir işi doğru yaptınız askerlerim.. İstediğim kız burada!"
"Ne istiyorsun lan benden kodumun hayaleti!"
"Sözlerine dikkat et tatlım." elini çeneme deydirdi ve dudaklarını dudaklarıma yaklaştırdı.
"Ağzın iğrenç kokuyor."
"Ne daha az önce fırçalamıştım!"
"İyi fırçalayamamışsın o zaman."
Yukio yu bana shhh yaparken gördüm beni kurtarmak için ekip arkadaşlarım gelmişti..
"Sen kurtaracağım merak etme Jessie."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayelet Avcıları
AventuraKaranlık bir yerde yürüyordum. Bir ışık vardı yolun sonunda. Birde karanlık bir beden. Bana seslendi; "Jessie yaklaş bana." "A-adımı nereden biliyorsun?" "Sadece yaklaş.."
