Biliyorum çok kırıldın çok parçalandın yer değiştirdi sabahlarınla gecelerin. Hüzünlerinle bir oldu günlerin. Koskoca bir ağrı çöktü göğüs kafesine, imkansızları gerçeğe sürüklemek için uğraştın. Seni sevmediği , umrunda bile olmadığın gerçeğiyle yüzleştin. Senin onun için çektiğin acıyı onun bir başkası için çekmiş olabilme ihtimalini getirdin gözlerinin önüne ve yaktı gözyaşının tuzu yanaklarını…
Anımsadın zaman zaman geçen güzel günleri,gülüşleri, onunla geçirdiğin vakitleri,ve sonra bir şarkı çınladı kulağında ve yeniden hatırlattı sana onu unutamadığını, mutluluğun senin için erişilebilmez bir imkansızlık olduğunu öğrendin, ve gözlerinin yalnızca onun gözlerinin boşluğunda boğulduğunda umuda fısıldadığı gerçeğine tanıklık ettin en yakından…
Ruhun ayrıldı zamanla bedeninden rengarenk olan düşlerin siyaha bulandı . Sen sonsuzluğu diledin fakat kelebeğin ömrü kadar kısa sürdü mutluluğun. Gideni hatırlatan en güzel şeyinse bıraktıklari olduğunu gördün. Ne yaparsan yap bazı şeyler değişmezmiş anladın. Her gece kirpiklerini ıslatan yaşlara karşıtı adı ve insanların ayaklarının altında çiğnediği söndürülmek için ugraşılan sigaradan farkın kalmadı. Ve anladın ki artık içindeki boşluk ne kelimelerle nede nasihatlarla dolabilir. Anladın ,hiçbirşey eskisi gibi değil, çöldeki kaktüs gibi yapayalnız kalakaldın. Zamanla geçer dediklerinin zamanla dibe sürüklenişini izledin. Kaç farklı gecede içinde biriktirdiklerini anlatmaya yeltendin fakat korkularına yenik düştün. Yaşadıklarının fragmanı canlandı gözlerinin önünde ve tekrar tekrar yaşadın bitti derken herşeyi. Sustun yada mecbur bıraktıklar seni o acımasız sükunete. Erişilmez duvarların oldu ve sen yıkmaya çalıştıkça dahada dikleşti o duvarlar. Ağladın çıkmazlarının çıkarı olduğunu düşündün ve ağladın gecelerce ,yalnızlığına gömuldün, anlam yüklü şiirlerde titreyerek ağladın. Vazgeçmek aciz insanların tercihi derler fakat sen mecbur kaldın. Içindeki boşluğun doldurulamayacak kadar derin olduğunu hatırlattı insanların samimiyetsizligi sana. Günlerin ,bedenin sendeyken hala ruhun sokak köşelerinde ,sokak lambasının altında yoldan geçen mutlu insanların mutluluğuna arkadan bakmakla geçti. Ve bazılarıyla yalnızca acı dolu şarkılarda buluşabileceğini anladın. Milyon kere söz verdin kendine toparlanacağına dair fakat her defasında çiğnedin o sözleri. Güçlü görünmeye çalıştın yüzünde bir maskeyle ama gece olunca sessizce bastırdın gözyaşlarını yastığına…
Ama zamanı geldi acılarını sahibine teslim etmenin, derin bir nefes al ve yaşadıklarını yaşatanlara iade et…
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dertler Benim Olsun| Tumblr Sözleri
Poetry"Sanki tam güzel şeyler olacakmış gibi daha sonra da olmayacakmış gibi, olmayacakken oluyormuş gibi, sonra kesin olmayacak gibi. Delirdik."
