Kimsesiz

2.bölüm

Multimedya Barış
*****************************

Ateş'ten

Odaya hızla girdim. Asel'in yanına ilerledim. Saat geç olmuştu ve yorgunluğum şimdi baş gösteriyordu. Kolundan tutup kaldırdım. Arkamdan sürüklemeye başladım sanırım o da yorulmuştu ki 2 saattir kapanmayan çenesi susmuştu. Arabanın yanına gelince kolunu bıraktım ve kendi tarafıma geçtim onunda binmesiyle arabayı çalıştırdım. Evin önüne gelince arabanın motorunu durdurdum. Kafamı yana çevirdiğimde bana bakan yorgun mavi gözler gördüm. Arabadan inince benimle beraber indi. Aramdan yürürken sürekli tökezlemesinden dolayı arkamı döndüm, kafası yere eğik olduğu için benim durduğumu görmemiş ve göğsüme çarpmıştı. Kafasını tutarak tek gözü kapalı bana bakarken dikkatli olmasını söyleyip tekrar ilerlemeye başladım. Arkamdan kedi gibi mırmırlarken bu tebessüm etmeme neden olmuştu. Evde ışıklar açık olduğu için anahtarımı çıkarmadım ve zili çaldım. Barış anında kapıda belirirken sorularına başlamıştı.
"Neredeydin?Neler oldu? Nasıl yakaladılar? A bu kız kim? Hoşgeldin yıvrı. Yengem misin yoksa? Ooo abi ne ara hiç anlatmıyorsun bak alın..."
Ağzına vurmam ile susmuş ve ağzına fermuar çekermiş gibi bir hareket yapmıştı. Ona uyumasını söylerken hala olayı algılayamamış ayakta uyuklayan Asel'i peşimden sürükleyerek evdeki tek boş odaya Şebnem'in (kız kardeşim olur kendisi) odasına götürmüştüm. Kısaca odayı tanıttıktan sonra odasından çıkıp kendi odama girmiştim.
Üstümü değiştirip yatağa girdim.

-2 ay sonra- (arkadaşlar hikaye biraz hızlı gidiyor biliyorum ama alışma evresini en azından geçmek zorundalar şu an için ve sanırım çoğu bölüm Ateş'in ağzından olacak.Sizi seviyorum 😘)

Ateş'ten devam

Sabah tencere tavanın uyumsuz bütünlüğü ile uyandım. Yaklaşık 2 aydır Asel geldiğinden beri her sabah farklı şekillerde uyandırılıyordum. Bir kerede insan gibi uyan demiyorlardı. Gülüşmelerini daha net duyarken yanda duran yastığı alıp fırlattım,sanırım Asel'in yüzüne gelmişti ve sakar kız yere düşmüştü Barış ise hala anırıyordu.

Mal...

"Ya Barış ne gülüyorsun ya komik mi? İnşallah daha beterleri başına gelir amin yani çok beter olmasınlar da beter olsunlar yani çok canın yanmasın ama azıcıkta canın yansın amaaan ortaya karışık bir şeyler olsun işte sana da aşk olsun Ateş yani tamda kişisine attın. Odun,kütük,kalas,manda ayısı,sığır,orangutan suratlı."
Konuşmasının sonunda çarpılacağım dediğini ve tövbe çektiğini duymuştum.
"Yaaaaa Ateş sana diyoruz bursa kalksana yahu"
"Amin Asel amin hadi git başımdan uyuyayım bir günde"
"Ama Ateş söz verdinnn."
"Tamam Asel sen in ben geleceğim şimdi yanınıza"
Hay ben söz veren beynimi şeyyapayım emi.
"Hayır Ateş uyanmadan yataktan kalkmadan şuradan şuraya gitmeyeceğim."
Bu kız kaşınıyordu. Ayağa kalktım ve yanına ilerledim. Gözlerindeki hafif tırsmayı görsemde koltuk altlarından tutarak kaldırdım ve koltuğa yatırdım. Gıdıklamaya başladım,hemen hemen vücudunun her noktasından gıdık aldığı için ve tiki olduğu için onu güldürmek zor olmuyordu. Kahkahası evi inletirken ben hala onu gıdıklamaya devam ediyordum. Kızarmaya başlaması ile durdum. Nefesi düzelene kadar bekledim ve düzelince yine aynı şekilde koltuk altlarından tutarak kaldırdım.
"Ay Ateş Allah seni ne yapsın? Maymun ol emi. Ölüyordum be manyak öküz."
"Birileri gıdıklanmaya devam etmek istiyor herhalde"
Üstüne tekrar yürümeye başlayınca 'Hayır Ateş yapma vallahi bak sustum' diyerek konuşmaya devam ediyor ve geri geri gidiyordu. Kapıyı açıp koşmaya başlayınca bende peşinden devam ettim. Merdivenlerin başında durmasıyla bende durdum. Baktığı yere bakınca babannemi gördüm. Bastonu, bem beyaz olmuş saçları, sarsılmayan asaleti ve yaşına rağmen genç görüntüsüyle karşımızda duruyordu.
"Babannem ne zaman geldin? Neden haber vermedin? havaalanından alırdık seni."
Elini öptüm. Asel babannemiz olduğunu öğrenince o da elini öpüp alnına koymuştu. Babannem samimi bir şekilde tebessüm edince Asel de ona gülümsemişti.
"Bu hanım kız kim Ateş?"
"Ben şey...."
"SEVGİLİM"