Ζωή POV
Σήμερα είναι Παρασκευή και επιτέλους χθες βράδυ ήρθε ο σάκος του μποξ που είχαμε παραγγείλει. Τον κρεμάσαμε σε ένα μικρό δωμάτιο που συνδέεται με το δικό μου. Νομίζω πως υποτίθεται πως θα ήταν ντουλάπα δωμάτιο, αλλά αφού οι γονείς μου είχαν φροντίσει να υπάρχει κανονική ντουλάπα το έχω κάνει μίνι γυμναστήριο. Κρέμασα τον σάκο μου εκεί, και έχω αφήσει τα γάντια και τις επικαλαμίδες καθώς και κάτι rollers τα οποία τα είχα πάρει αλλά οι γονείς μου δεν με άφηναν να τα χρησιμοποιώ έξω γιατί φοβόντουσαν. Άρα κατά κάποιον τρόπο πήγαν χαμένα. Βέβαια, αυτό το δωμάτιο γινόταν και αποθήκη πολλές φορές όταν ήταν να έρθει κάποιος σπίτι και δεν είχα μαζέψει. Το χειρότερο όμως, ήταν πως τώρα πού ήρθε ο σάκος δεν μπορώ να τον βαράω κανονικά, γιατί εντάξει έβγαλα την κούνια από το χέρι μου, και μπορώ να το κουνάω, και αύριο θα βγάλω και τα ράμματα, αλλά ακόμα δεν μπορώ να τον βαρεσω με το δεξί χέρι. Οι γονείς μου ευτυχώς θα έφευγαν, από την μία ευτυχώς, κι από την άλλη, ωραίοι γονείς με υποχρέωσαν τόσο που μου συμπαραστέκονται. Έβαλα τα μπαντάζ μου και το γάντι στο δεξί μου χέρι, και άρχισα να βαράω τον σακο μου με το ένα χέρι.
Ιωνας POV
Ανέβηκα στην μηχανή μου και έβαλα μπρος. Άρχισα να προχωράω γρήγορα προς το σπίτι της. Με την έκθεση είχαμε τελειώσει εδώ και μία ώρα αλλά είχα πάει μέχρι τα αγόρια για να πιούμε καφέ.
Έφτασα στο σπίτι της και στάθηκα έξω από την πόρτα.
"Ζωή! Εμείς θα βγούμε! Ο Χριστόφορος είναι έξω με τους φίλους του!"
Άκουσα μια γυναικεία φωνή.Η πόρτα άνοιξε πριν προλάβω να χτυπήσω κουδούνι για να καταλάβουν την παρουσία μου.
Μπροστά μου εμφανίστηκε ένα ζευγάρι, οι γονείς της. Με κοίταξαν ερωτηματικά.
"Εεεμμ γεια σας συγγνώμη μήπως είναι πάνω-"
Άρχισα να λέω μέχρι που με διέκοψε η μητέρα της."Εμ ο Χριστόφορος έχει φύγει"
Είπε."Εμμ βασικά ψάχνω την Ζωή... Θέλω να της δώσω κάτι... σημειώσεις γιατί έλειπε από το σχολείο"
Είπα διστακτικά."Δεν θα έπρεπε να έχεις και μια τσάντα;"
Με ρώτησε γελώντας ο πατέρας της."Εμμ.. Τα έχω αποθηκευμένα στο κινητό..."
Είπα και τους έδειξα το κινητό μου.Αυτοί ανασηκωσαν τους ώμους τους.
"Είναι πάνω"
Μου είπαν και έφυγαν.
CZYTASZ
Stronger
Humor~Sneak peak~ "Ξέρεις τελικά δεν είσαι τόσο ξενέρωτη όσο νόμιζα" Μου είπε και με κοίταξε "Πες μου κάτι που δεν ξέρω" Του απάντησα και τον κοίταξα κι εγώ. "Και για πες μου βγαίνεις και έξω;" Με ρώτησε. Αχ αυτό το παιδί. Είναι πολύ αργοστροφο. "Όχι...