Seven Ama Sevilmeyen Kız

ASKERIMDEN MEKTUP

Sen yoksun ya duvarlar üstüme üstüme gelir. Bu cümle ile başlamak istedim mektubuma; çünkü senden ayrı kalmanın ne kadar zor ne kadar çekilmez olduğunu bilmeni isterim. Burada zaman her nedense geçmiyor; yaşlanmış akrep yerinde dururken yelkovan ha öldü ha ölecek saniyeleri sayarken ömrümden ömür geçiyor…

Sensizliğin ve senden ayrı kalmanın bu zor günlerini yaşarken senle buluşacağımız günü ise iple çekiyorum. Bu düşünce beni ayakta tuttuğu gibi karagözlerini de hayal ettiğimde o zaman hasret karşısında dimdik ayakta durabiliyorum.
Sen ne yapıyorsun? Beni  özlüyor musun? Seni düşündüğümde acaba o nasıl oda beni böyle düşünüyor mu diye sormadan da edemiyorum. Evet senin içinde zor geçtiğini biliyorum. Bu yüzden az dişini sık sayılı günler tez geçer. Bu sefer gelirsem dünyaları verseler senden bir an bile ayrı durmak istemem. Bu gurbette anladığım bir şey varsa oda sensiz yaşamayacağımı bilmemdir. Burada geceleri karanlığa, rüzgarlara, güneşe, aya, yıldızlara seni sevdiğime yerime canıma bir taneciğime ulaştırmalarını tembihliyorum emanetti umarım alıyorsundur. Sen pencereni açık tut ne zaman bir rüzgar esse hemen selam gönderim bir buse atıyorum rüzgarın kollarına… Ve son olarak seni çok ama çok seviyorum