Stories Of Secrets

the girl that turned into a demon

Ik strompelde het bos in.
Gewond.
Huilend realiseerde ik me wat er gisteren gebeurd was.
Er was een feest. Een groot feest.
Het werd alleen verstoord...
Door een demoon...
Het vermoorde alles en iedereen op het feest.
Het ergste van alles was dat de demoon ik was...
Ik herinnerde hoe ik mijn vrienden vermoorde.

Hoofden van lichamen gerukt, ledematen overal...bezaaid over de hele dans vloer.
Bloed aan de muren...de vloer vol met bloed...een rode oceaan vol met lichamen en ledematen.
Ik hoorde geweer schoten en voor ik het wist zat mijn lichaam vol gaten van de kogels.
Ik vluchtte toen naar buiten richting het bos.

En nu, nu strompel ik al een uur.
Zoekend naar een plek waar ik ooit veilig kan zijn.
Ik zag en vijvertje en strompelde er naartoe.
Ik zakte in een bij het vijvertje.
Ik keek naar het water en.zag mijn spiegelbeeld.
Mijn spiegelbeeld staarde terug.
Ik zag mij niet maar een demoon, een monster.
onder het bloed met kille ogen die schreeuwde:

"Moordenaar, monster. Niemand houdt van je.
En al helemaal wat je net gedaan hebt.
Je kan beter sterven....
Laat mij het overnemen...
Je zult vrede kennen en niks meer voelen..."

Mijn spiegelbeeld grijnsde kwaadwillend.
Het heeft gelijk dacht ik.
Niemand zal ooit van me houden...
Het bloed bleef maar stromen uit al de kogel gaten die ik had opgelopen.

"Ik geef het op" fluisterde ik met een krankzinnige ondertoon.
Langzaam storte ik neer en sloot mijn ogen.

Good bye world....i will die but the demon inside me will take me over...world be prepared for the worst thing you've ever met...

De demoon opende haar ogen en stond op.
De kogels vielen uit haar lichaam en de gaten sloten zich.
Ze draaide zich om en keek naar haar handen.
Ze zag al het bloed en likte haar lippen af.
Ze likte het bloed op.
"Hmmmm" zei ze met een krankzinnige glimlachend.
" this body is mine..... and i'm hungry..very hungry..."
Haar glimlach....nee mijn glimlach werd erger.
Ik lachte met een krankzinnige ondertoon hardop.
"And now you will all die"

Ik liep terug en vermoorde die ochtend alles en iedereen die het nog had overleefd.

Maanden later.
Mijn honger kon nooit gestild worden en daarom bleef ik doden.
Ik gaf om niks en niemand, voelde niks.

Uiteindelijk stierf elk speeltje wat ik levend kon vangen...maar dat maakte niks uit.

Of je je nou verstopte of niet.
Niemand is veilig...
Hoe dan ook ik zal je vinden...altijd...

Let the hunt begin...

Hi iedereen.
Dit was al weer het eerste hoofdstuk van mijn nieuwe boek Stories of Secrets.
Ik hoop dat jullie dit mini verhaaltje leuk vonden.
Ik ben nu volop aan het bedenken wat het tweede verhaaltje wordt.
Mocht je ideeën hebben en wil je me helpen hoor ik het graag!
Stem, deel en reageer!!

Groetjes SwordArtFairyTail😊😉