Ster

Twee

Don't speak 
I know just what you're saying
So please stop explaining 
Don't tell me cause it hurts

Er was vandaag een lesuur weggevallen aangezien er een leerkracht ziek was. Op zulke momenten trek ik altijd naar het muziek lokaal. Het was er heerlijk rustig en je kon er altijd binnen. Aan de linkerkant van het lokaal hingen er enkele gitaren ter beschikking. Ik nam één van de muur en liet mijn vingers over de snaren glijden. Ik ging zitten en schraapte even kort mijn keel. Enkele akkoorden vulden het lokaal en mijn stem vulde daar bij aan. Ik zong zacht en sloot mijn ogen. Dit moment was perfect, ik en de gitaar, alleen.

De laatste akkoorden weerklonken en plots hoorde ik iemand applaudisseren. Ik schrok en deed mijn ogen open.

"Jayden, wat doe jij hier?"

Ik staarde de bruinharige jongen die voor me stond even aan. Jayden was goed gespierd, je kon het zo zien door de zwarte t-shirt die hij aan had. Hij was de populaire gast, de jongen met de dure kleren en de jongen met steeds meisjes rond hem heen. Zelf kende ik hem niet zo goed, alleen van zien en de geruchten die over hem de ronde doen natuurlijk.

"Ik hoorde in het voorbijgaan een engeltje zingen en ik dacht ik neem eens een kijkje," zei hij grinnikend

Ik rolde even met mijn ogen. Als zo een jongen je een compliment geeft moet je het niet maar niet geloven. Uniek ben je niet, hij zegt tegen elk meisje hetzelfde.

"Weetje Sterre, je zou moeten meedoen aan die muziekwedstrijd, ik durf te wedden dat je wint," voegde hij er nog aan toe.

Hij ook al, wat hebben ze toch allemaal, ik sta niet graag in de belangstelling. Ik ben liever hier alleen waar ik mij in mijn eigen wereldje kan terugdringen. Hoe weet die jongen zelfs mijn naam? Ik probeer mij meestal wat afzijdig te houden en ik kom zeker niet in de buurt van dat soort jongens.

Hij kwam plots dichterbij en streek even kort over mijn hand en hield deze vast. Even liep er een trilling over mijn rug, hij kwam dichterbij en de geur van zijn parfum kronkelde mijn neus binnen. Hij fluisterde in mijn oor "als je ooit beroemd bent, denk dan nog even aan mij en denk eraan dat ik het gezegd heb."

Hij knipoogde, liet mijn hand los en wandelde het lokaal uit. Ik staarde hem even na en keek even op mijn horloge. Ik moest ook maar eens gaan of ik zou die wiskundetoets nog missen. Zachtjes hing ik de akoestische gitaar weer op haar plaats en ging dan op mijn beurt uit het muziek lokaal.

...

"Ik begreep echt helemaal niets van dat vraagstuk en die vergelijkingen waren al helemaal verschrikkelijk!" taterde mijn vriendin Elise. De toets was net gedaan en zoals gewoonlijk zat mijn hoofd bomvol, alsof mijn hersens oververhit waren geraakt. Wiskunde kan toch niet gezond zijn, denk ik zo.

Plots hield ze op met praten en stootte mij aan. "Hé, wat?" vroeg ik verbaasd. "Dat was Jayden," zei ze dromerig.
"Ja en?" vroeg ik haar.
"Hij is zo knap, die blauwe ogen onder dat bruin haar, die spieren, die glimlach, ik zou er alles voor geven om even met hem alleen te zijn."

Ik kijk even verbaasd, sinds wanneer valt mijn beste vriendin op populaire jongens als Jayden? Ik heb precies ergens een deeltje gemist.

"Weetje El, ik was daarnet alleen met hem in het muziek lokaal," zei ik en ik wist dat ze nu helemaal zou flippen.
"Wattt, Sterrr!! Oh mijn god alleen met Jayden?? Heb je hem gezoend?" (Wat zei ik over dat flippen).

Ik moest even lachen.
"Natuurlijk heb ik er niet mee gezoend, hij is niets voor mij. Daarbij jij ziet hem blijkbaar wel zitten." Ik keek even naar haar en ze kreeg een kleur.
"Juaa een beetje," stamelde ze, " maar jij wil hem echt niet?" vroeg ze twijfelend.

Ik schudde mijn hoofd. "Toch niet de jongen die mijn beste vriendin ook ziet zitten."

Ze glimlachte even. "Zou jij niet kunnen regelen dat hij wat praat met mij?"

Zo goed ken ik hem nu ook weer niet, ik heb er vandaag één iets tegen gezegd, die jongen zie ik niet meer snel terug. "Ik zal doen wat ik kan," zei ik haar en ze gaf me een klinkende zoen op mijn wang.