THE STORY US

simula

SIMULA

ang sabi nga nila "kapag mahal ka babalikan ka" so pano kung hindi na siya bumalik edi hindi ka nga niya mahal?.

sa dinami daming tao sa buong mundo may isang taong nakalaan sayo. at mamahalin ka ng buong buo maging sino ka naman.

eh pano kung isang araw mag bago ang lahat sainyo. ng dahil lamang sa tamang hinala.

maibabalik mo pa ba ang lahat ng meron kayo?

hihintayin mo nalang ba siya?

pano nalang isang araw dumating yung taong hinihintay mo.pero wala siyang alala tungkol sayo?

gagawin mo ba ang lahat para maalala ka niya ulit?

O

tatanggapin mo nalang ang lahat na para bang walang nangyari sainyong dalawa?

ENRIQUE POV

ano ba tong buhay na toh lagi nalang akong na lalate kay ma'am.kaya eto takbo lang ako takbo hanggang makarating ako saaming room.

"patay nag lelesson na sila"mahina kong sabi sa aking sarili at agad na pumasok.

"sorry ma'am im late"bungad ko

"ano ba to mr.Enrique bat lagi ka nalang nalalate"saad ni ma'am

"sorry po talaga ma'am hindi na po ito mauulit" sabi ko

"seat down" yung nalang yung nasabi ni maam

kaya nag patuloy tuloy lang si maam sa pag didiscuss at pag tatanong ng bigla akong tawagin ni maam

"Mr.Enrique, what is atom?"tanong ni ma'am

"a-atom ii-is t---"hindi ko na tapos yung sasabihin ng bigla tumunog na yung bell.kaya agad na nag salita si ma'am.

"ok class, class dismissed"pag katapos sabihin ni ma'am. umalis na rin siya agad

buti nalang pag ka tapos ni ma'am vacant namin ng 3 hours.kaya gagala nanaman yung iba kong mga kaklase.nag pupunta lang naman sila sa mall para mag sine tuwing vacant namin.ilan beses narin akong sumama sa kanila pero boring talaga sa sinehan eh.

"pre, tara sama kaba?" sabi ni tobi

" tara na Enrique" sabi ni mike

"pass muna ako mga bro" saad ko

"wehhh,, sige sabi mo yan eh" natatawang sabi ni miya

"tara na nga" sabi ni jeff

"sige una na kami pre" sabi ni tobi

"sige ingat" yan nalang ang nasabi ko sa kanila at agad na rin silang umalis.

dahil ako nalang ang naiwan sa room naiisapan kong mag linis kaya inilabas ko na yung kakailanganin ko sa pag lilinis.

kaya agad kong hinubad yung polo ko at nag suot ng headset para makinig ng music.at nag simula ng mag linis.walis dito walis doon

tumigil muna ako sa pag lilinis at tinignan ko yung relo ko.
hindi ko na napansin na mag iisang oras na pala akong naglilinis.

kaya itinuloy ko nalang mag linis hanggang matapos ako.

" haysss salamat natapos din"

hihiga na sana ako para mag pahinga. nabigla ako sa babaeng nasa harap ng pinto.kaya agad kong hinubad yung headset ko at pinuntahan yung babae.

"sorry po miss, hindi ko po kayo na pansin" nahihiya kong sabi

"haha ok lang yon, isang oras lang naman akong nag hintay eh" malungkot niyang sabi

nagulat ako sa sinabi nya isang oras na pala siya dyang nakatayo.

"ano pong kaylangan nyo miss?"sabi ko

"angelica nalang po"masaya niyang sabi

"uh, sige sige anong maitutulong ko miss este angelica?" sabi ko

"wala,wala" mahina niyang sabi

"bat naiiyak ka angelica?" nag tataka kong tanong

bat kaya siya umiiyak. siguro napag hintay ko siya ng matagal.

" hindi ako naiiyak Enrique"nakangiti niyang sabi

"kilala mo ako miss?"nagtataka kong tanong

" oo" sabi nya

"ahh pano mo ako nakilala?" sabi ko

"basta sa mga kaibigan ko  lang" sabi nya

"ahhhh" wala akong maisagot kaya

"sige, sige aalis na ako Enrique" paalam niya

"sige" sabi ko

sino kaya yon bat parang kilalang kilala nya ako at parang pamilyar yung si angelica saakin. saan ko nga siya nakita.dahil kakaisip ko kung sino yon agad narin akong inantok kaya humiga na ako at natulog.