My POV
Wu Yifan or Kris Wu, the exo-M leader. He's not the second leader BUT one of the leader. He has the power of flight. Pangatlo sa mga pinakamatanda. Ang lalaking dapat laging cool sa mata ng iba. Ang lalaking hindi pa nakakakain ng manok kahit kaylan because, CHIKEN IS NOT MY STYLE. Do you still remember him? Ang lalaking matangkad, gwapo, at fab? Ako? Oo.
Its always been perfect, many promotions, guestings and shows. But one tragedy came. The time that they receive an award, yung dapat dalawang leader ang kukuha but only one leader get it. Sa mga panahon na dapat sila magsaya, kasabay nun ang onti onti pagtulo ng kanilang luha. Luha na dapat ay masaya ay may halong kalungkutan pala. Dahil sa awarding na yon, ang huling performance na yon, ang huling beses na sila ay makikitang buo. Dahil sa mga oras na yon, pinag uusapan na nila at pinagplaplanuhan na niyang umalis, na sumuko at tumakas. Sa lugar na hindi natin makikita at maririnig, baka doon sila umiyak at nagmakaawa na huwag siyang umalis, na magtiis na lang muna. And after that day, wala na. He left without an explanation.
BUT
If you have given a chance, na kausapin siya ano ang sasabihin mo? Wala ata ako masasabi, baka iiyaka lang ako. Pero paano SILA? Yung mga naiwan? Ano kayang sasabihin nila?
Suho's POV
Hi my friend. Musta na? Hahahaha nakakailang. Seriously? Musta na? Alam ko naman na hindi ka ok eh. Kaya ka nga umalis. Pero sinasabi ko sayo Kris Hindi ako galit. Kahit na iniwan mo kami. Kahit isa ako sa nagmakaawa na huwag kang umalis, kasi hindi ko kaya, hindi ko sila kayang alagaan lahat, paano mo aalagaan ang tatlong makukulit, dalawang evil maknae, dalawang tahimik at isang makakalimutin ng magisa diba? Pero sinabi mong kaya ko, na dapat kayanin ko kasi nagtitiwala ka sa akin eh. You trust me bilang leader. Sabi mong hindi ka mahihirapang umalis dahil may mabuting leader sila. Pero hindi mawawala ang hirap kris, kasi kaya nga tayong dalawa diba? Para may katulong ako, para balanse.
Yung sa mga unang araw na umalis ka hindi ko maiwasang sumbatan ka. Ano ba yung kulang sa grupo? Hindi ba kami sapat na rason? Kulang ba yung luha namin? Sabi ko ang selfish mo, kasi kahit kami hindi mo nabigyan ng explanation. Aaminin ko nagalit ako hanggang sa nakausap ko si Tao. Sinabi niya lahat ng hinanaing mo. Kung paano ka sikretong nalulungkot, nagrereklamo, nanunumbat,nasasaktan at umiiyak. At kung paano mo kami sekretong pinagtatanggol at pinoprotektahan. But you reach your limit, hindi mo na kinaya. Sinabi mo sa sarili mo na you cant protect us, that you are worthless or useless. But the truth is we are worthless without you. Remember our slogan? We are one. Pero paano tayo magiging isa kung wala ka. Nang dahil sa nalaman ko, unti unti kong naintindihan, untin unti kong natanggap ang pag alis mo. Na hindi ka lang umalis nang dahil sa namiss mong maging si Wu Yifan, hindi dahil ayaw mo ng maging Kris Wu ng exo. Kundi mas gusto mo kaming protektahan. And I owe you that alot, hyung. I know this is not my goodbye cause you will COMEBACK TO US again. We will be happy again, just like the old times. And Im still hoping that day will come soon. We are one. Saranghaja.
Lay's POV
Nihao!!! Sino ka??? Hahahaha de joke lang. Paano ba kita makakalimutan diba? Ikaw lang naman ang unang sumuko sa atin eh. Pero kahit ganon alam ko at naiintindihan ko. You need to give up, you need to go para malaman nila yung worth natin. Alam kong mahirap Kris-gege, mahirap kasi lahat bago, bagong lengwage, kultura, paligid pati bagong makakasalumuhang tao. Mahirap kalimutan ang nakasanayan, mahirap palitan ang nakagisnan. Mahirap dahil tuwing gabi na pinipigilan natin yung mga hikbi para di magising yung iba, pinipigilan ang sakit ng katawan para di mag alala ang mga fans. Mahirap kasi pinipilit nating maging ok,maging masaya, kahit na ngumiti. Minsan tinatanong kita kung kilala mo pa ba ako? Ako pa ba si Zhang Yixing na nakilala mo? Oh nabago lahat at naging si Lay? Naalala ko pa lahat ng sinabi mo, that no matter what happen I will be always your friend. Sabi mo ako pa rin yung kaibigan mo kahit mawala ang mga fans, kahit mawala lahat ng kasikatan ako pa rin yung kaibigan mo. Kaya hindi kita pinilit na manatili, because you need to find yourself, you we're just like a lost cold city guy. Kailangan mong mahanap ulit ang style mo, kailangan mong makita si Ace. At tulad ng pinangako mo when you find Wu Yifan, along with Kris Wu, babalik ka. And I will be just right here preparing my arms to hug you again. See you again hyung, Saranghaja.
YOU ARE READING
3 Months Of Leaving 9 Months Of Waiting 1 Year Of Hoping(exo-story)
RandomNapagod kayo,kaya kayo umalis. Umalis sa mga panahon na nagsisimula pa lang ang lahat, isang beses pa lang nararanasan ang lahat. Bakit kami hindi kami napagod? Bakit hindi kayo nagtiis kagaya namin? Pero ito kami, walang sawang naghihintay at umaas...