Nieuw leven (1D Fanfic)

Hoofdstuk 7.

HEY YOUUU.

Dit duurde, heeeeeeeeeel lang, I know, I'm sorryyy

Maar ik heb gewoon echt niet zoveel tijd om te schrijven, en heb een zwaar schrijversblok en nja ik heb ook nog een engelse fanfic dusjaaa. 

Ik hoop toch dat jullie het leuk vinden, want ik ben een beetje bang dat het of te langdradig word of te overhaast dusjaa

Oja, ik vind het trouwens superleuk om al jullie lieve comments te lezen, dus blijf please commenten!

Het doet me echt goed om te lezen dat jullie het leuk vinden, en tips zijn natuurlijk ook altijd welkom!

Het volgende hoofdstuk zal nog wel even denken, I'm sorreh!

Ik hoop dat jullie het leuk vinden, & je kan me altijd tweeten @Lirry1D

love, hugs & kisses xoxox

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Gesloopt gooide ik mijn tas in de hoek van mijn kamer. Het was maandagavond en ik was net thuis van het dansen. Ik was doorweekt van de regen. Het was echt vreselijk weer, wat háátte ik de regen toch. Mijn jaarlijkse winterdip was nog niet over, ondanks dat het al mei was. De eerste dansles na de wedstrijd was minder erg dan ik had gedacht, maar nog steeds niet echt een pretje. De paar 'vriendinnen' van dansen deden nog wel normaal tegen me, maar sommige waren duidelijk niet blij en gaven mij de schuld. We gingen gewoon verder, aangezien we nog veel moesten doen voor de aankomende show. De lessen zaten ook niet echt mee, ik had het gevoel dat elke leraar een hekel aan me had. Ik wou er echt zo snel mogelijk weg, hoe onmogelijk dat ook klonk. Met mijn vader praatte ik niet veel, maar we hadden het niet meer over wat gebeurd was. Het was alsof het niet gebeurd was, als we er niet over zouden praten. Terwijl ik er eigenlijk heel vaak aan dacht. Ik was de hele tijd bezig met een nieuwe start. Ik had zelfs al gekeken naar studies, waar het zou kunnen. Ik had opgezocht hoe duur het was, en of ik een studiebeurs zo kunnen krijgen. Ik hield al mijn geld vanaf nu apart. Maar tot nu was er nog niks veranderd, en leefde ik mijn 'gewone' leventje. Het enige wat me een beetje cheered up hield was het idee dat ik vanavond weer met Harry zou praten. We skypete bijna elke avond, ondanks dat hij het heel druk had. Maar als we aan het praten waren, had ik helemaal niet het gevoel dat ik tegen een popster met duizenden fans aan het praten was. Het klikte gewoon heel goed tuseen ons. Hij had gezegd dat Louis me ook wel eens zou willen zien, dus ik was wel een soort van zenuwachtig. Wat nou als hij me helemaal niet mocht? Ik nam snel een douche, en liep met een handdoek om me heen gewikkeld weer terug mijn kamer in. Terwijl mijn laptop opstartte trok ik een simpel shirtje aan en een joggingbroek. Mijn haar borstelde ik, en ik deed een beetje mascara op m'n wimpers. Ik moest toch wel een goede eerste indruk maken? We hebben trouwens niks, hoor. Ik opende skype. Binnen 3 seconde belde Harry me al. Ik keek nog een keer snel in de spiegel en opende het gesprek. Ik zwaaide naar de camera en lachte. Harry verscheen in m'n scherm, en lachte terug. Hij lachte, zijn lach, mijn vreugd. Zijn kuiltjes zijn echt jaloersmakend. 

'Hey babe' zei hij, met zijn sexy stem. Ja, sexy. Door de niet super verbinding kraakte het een beetje, en dat klonk gewoon sexy. Toen ik hem zag, wist ik weer waar ik m'n best voor deed. 

'I've got some amazing news!' zei hij opgetogen. 'What?' Zei ik meteen. 

'We're coming to the Netherlands!' zei hij met een brede smile. Watttttttttt!? Komt ie naar Nederland?! Omg, dat zou geweldig zijn! Ik werd meteen enthousiast. Dat zag Harry waarschijnlijk ook, want hij zei 'I know babe, it's amazing! Next month, we'll be there for 5 days, 4 days are planned with interviews and other stuff, but we have one day of, so you could come over to us?' 

'I'd love to! That's be absolutely amazing!'

Dan zou ik eindelijk Harry weer zien, eindelijk! Als het van m'n ouders mag, natuurlijk. De moed zakte weer in m'n schoenen. M'n ouders zouden me nooit naar vreemden laten gaan, nooit. Straks loop ik een blessure op ofzo, aanstellers.

'What's wrong babe?' vroeg Harry bezorgd.

'My parents never let me go ..' zei ik teleurgesteld.

'Hmm ..' dacht hij. 'Maybe if I talk to them? Maybe if they know me, they will? I could call them or something?'. Nouja, dat was in ieder geval het proberen waard.

'Good idea, we'll do that!'. Achter Harry zag ik dat iemand de keuken inliep, Louis volgensmij. Zo, geen verkeerde achterkant, ghehe. Hij deed een kastdeurtje open, en probeerde iets te pakken. In plaats daarvan viel de halve inhoud van het kastje op zijn hoofd. Harry keek verschrikt achterom. 'Damn!' hoorde je Louis roepen. Ik lachte, net iets te hard volgensmij want Louis keek in onze richting. Hij liep naar Harry toe, terwijl hij over zijn hoofd wreef.

'Is that Amy? Your chick?'. Zei ie echt chick? Cool. Hij richtte zich tot de camera.

'Hey Amy! Harry told me much about you! Based on his stories, you're a very nice girl, and not bad-looking too.' Zei hij, en knipoogde.

'Hi! Well thankyou' zei ik terug, en glimlachte verlegen. Ik was nooit echt goed in complimentjes in ontvangst nemen. Meestal geloofde ik ze niet, en dacht ik dat mensen het helemaal niet meenden.

'Have you already told her the good news?' Vroeg Louis aan Harry. Hij knikte. 

'You're coming, right?' vroeg Louis.

'If my parents let me, yeah!'. 'Good, it'll be awesome, and you'd make Harry so happy! Well, you can't have him though, he's mine!'. Harry en ik keken hem alletwee even raar aan. 'But I'm going to take a shower, see later carrots!' hij knipoogde en liep weg.

Oke, hij is echt zo raar als gedacht, maar wel leuk raar. Je kan zeker met hem lachen. Ik keek naar het klokje rechtsonderin m'n scherm. Shit, ik moest alweer gaan. Het liefst zou ik nog een hele tijd met Harry praten. 

'I know, you have to go. Do I see you again tomorrow?' zei Harry.

'Yep, same time same place!'

'Goodnight babe, see you tomorrow!'

'See you tomorrow!'. Ik blaaste een kushandje naar m'n scherm en sloot m'n laptop af. Ik moest echt een manier vinden om m'n ouders over te halen. Het zou echt geweldig zijn om Harry weer te zien!