🐺 Die With Memories Not Dreams 🐺

🐺 17 🐺

<Tylar>

De Huiljacht Pack heeft zich teruggetrokken wat ik al verwachten. Helaas geen gevecht vandaag.

"Denk je dat ze zich aan hun woord houden?" Vraagt Georgia en draait haar hoofd omhoog zodat ze naar mij kijkt. Ik haal m'n schouders op. We liggen op het gras in de achtertuin.

"Ik weet niet, maar we merken al snel als het niet zo is." Antwoord ik. "Maar we hoeven voor nu geen zorgen te hebben." Stel uit haar gerust en speel met haar haar. 

"I know." Zucht ze. "Wat zou er zijn gebeurt als ze zich niet hadden overgegeven?"

"Dan hadden we nog voor vanavond, zes roedels minder op de wereld." Antwoord ik grinnikend.

"Hadden we ze dan allemaal uitgeroeid?" Vraagt ze. Ik knik.

"Maar er zitten ook vrouwen en kinderen tussen die onschuldig zijn." Zegt ze.

"Die zouden we misschien in onze Pack laten leven, maar je weet nooit of ze bluffen of niet." Zeg ik.

"Das waar." Mompelt Georg en speelt met een grassprietje. "Waarom moet de wereld vol met haat zitten?"

"Weet niet. Zo zijn mensen nou eenmaal. Ze willen meer actie zien, dan vrede." Zeg ik schouderophalend en gooi steentjes in het meertje. Ik zou zo m'n hele leven lang hier kunnen liggen. Alles is perfect!

Ik heb Georgia op mijn schoot, de zon schijnt en het waait lichtjes waardoor het precies de goede temperatuur is. Het geluid om ons heen is rustig. Hier en daar vogelgeluiden en standaard natuur geluiden.

"Mijn broer is overmorgen jarig." Zegt George naar een lange stilte.

"Oké, leuk." Zeg ik. Ze grinnikt en gaat rechtop zitten. Damn..., kon het niet iets langer duren.

"Overmorgen vieren we het met de hele Pack en familie. Kom je ook?" Vraagt ze. 

"Als jij komt." Antwoord ik. Ze glimlacht en k uitdeelt me.

"Mooi zo, waar houden jongens van? I'm niet nog iets kopen, naast ik weet niet wat." Zegt ze en kijkt me hoopvol aan.

"Welke broer en hoe oud wordt hij?" Vraag ik.

"Stefan, hij wordt 18. Hij houd een groot achttienjarige diner met zestig vrienden of zoiets en dan later op de avond komen er ook meiden bij, maar daar hoeven wij niet bij te zijn, tenzij ik moet meehelpen met bedienen." Antwoordt ze.

Ik knik. Ik deed niks op m'n achttiende, eigenlijk doe ik nooit iets voor mijn verjaardag. Ik haat het, je moet blij zijn dat je een stapje dichter bij de dood bent. Nou hé, daar zit ik nou echt op te wachten!

Wat zou Stefan leuk vinden. Hij lijkt een beetje op Vincent zover ik hem ken. "Waarom vraag je mij voor advies?" Grinnik ik.

"Omdat je een jonge bent dùh." Lacht ze.

"Maar dat betekent niet dat ik precies weet wat ze willen." Grijns ik. Ze rolt met haar ogen en komt weer op m'n schoot liggen. 

"Was een poging waard." Mompelt ze.

"Anders gaan we naar de stad toe." Zeg ik.