01

13 0 0
                                    

"Yes, ofcourse! Ha ha ha." I tried to make that sounds happy so he won't notice that I am not.

"Okay, don't forget again ha? Thank you, bestfriend! Bye! " ... and think I succeeded or really maybe not. Sadyang masiyado lang talaga siyang masaya at pre-occupied by the thought of him and my twin. Pero atleast, naitago ko pa rin. 'Yun na lang naman siguro talaga ang importante. Siguro.

"Okay, bye!" Ngumiti pa ako niyan. A stupid move, yes. As if naman kasing makikita niya 'diba?

And as soon as he ended the call I break down into my knees. Napahawak pa ko sa ko may gilid ng kama ko. Nakakaiyak. Ilang beses na ba itong nangyari?

Isa? Dalawa? Tatlo? Hindi ko na alam. Masiyado na ring marami para mabilang ko pa.

And yeah, para hindi naman kayo maconfuse, ipapaliwanag ko habang nag-e-emo ako dito. I am inlove with my bestfried. Cliché at its finest 'diba? Walang kasawaang inlove sa bestfriend. Pero ito, with a twist. Inlove rin kasi siya--pero hep! Don't dare to think na sa akin. Even how much I really want, hindi talaga e. Alam niyo kung kanino? Sa kambal ko. Twist talaga e no? Maiinlove na nga lang siya, doon pa sa kambal ko.

Eh, ako naman 'yung una niyang nakilala.

I was grade 6 at that time and so was he. We're not totally strangers to each other because we see each other often. Pero hindi rin naman kami friends nor acquaintance. Or pwede namang ituring na acquiantance?

Madalas ko na rin kasi siyang makalaban sa quiz bees na sinalihan ko. Palagi na rin naman akong nanalo at palagi rin siyang second. Hindi ko naman siya pinapakialamanan noon, ganoon din naman siya sa'kin. Para lang talaga kaming magkalaban sa quiz bee. Tapos. But I didn't expect that day would be special.

I was seaching for my ballpen that time. From chairs, tables, floor... everywhere! But it is still nowhere to be found. 'Yun lang ng kaisa-isa kong ballpen na dala sa bulsa ko. I have spares but it is on my bag. And my bag is carried by my mentor and luckily (please do mind the sarcasm) he's also nowhere to be found. Gosh.

Hinahanap ko pa rin 'yung ballpen ko at tinitignan ko pa rin siya sa mga ila-ilalim for the nth time. Asa pa rin. Malay natin 'diba? Hanggang sa magulat na lang ako ng may nakita akong reflection ng floor na parang ballpen tapos anino ng tao. Nakita ko naman ang isang g-tech na ballpen. Tumingala ako. I saw him.

Nakatapat pa nga siya sa may araw kaya parang ang liwa-liwanag niya. Parang siyang angel that was sent from above. Ang gwapo-gwapo lang. I never knew that he is this handsome. Hindi ko naman kasi siya madalas mapansin...noon.

"Kanina pa kita tinitignan and parang hinahanap mo 'yung ballpen mo so

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

"Kanina pa kita tinitignan and parang hinahanap mo 'yung ballpen mo so..." Hindi na ako nag-inarte pa. Mamaya na ang siguro ako mahihiya kapag pagkatapos na. Walang lugar kasi yung hiya ngayon. Kailangan kong ipanalo 'to kaya ayun kinuha ko yung g-tech.

Tumayo ako at pinagpagan 'yung sarili ko. "Ah, thank you."

Sumipsip muna siya ng softdrinks na nakaplastic na i bet royal kasi kulay orange siya. Well, kung 'yun lang naman nga ang kulay orange na softdrinks.

"No problem." Ngumiti pa siya, showing his complete set of teeth. 'Yung ngipin bang pwede ng maging model ng toothpaste. Ganon.

"I'm Altair Len Sia." Inabot niya pa yung kamay niya nun, motioning to shake hands. Iniabot ko na yung kamay ko, at magsasalita na sana ko pero inunahan niya ako. "You're Milo. Nice to meet you."

Hindi ko akalain na ganun na pala magpakilala noon. Why didn't I know that?

May sasabihin pa sana ako kaso inunahan niya na ako. "Wala man lang din bang nice to meet you diyan?"

"Nice to meet you?" Ngumiti lang siya at, "The pleasure is mine." At pagkatapos noon, he jog to his chair.

O-kay. What was that? Mga ilang minuto ang nakalipas ay nagsimula na ang quiz bee. Inalis ko muna siya sa isipan ko dahil isa siyang malaking distraction. So the quiz bee went well naman. I am confident with my answers so there is nothing to think about.

And awarding came, not really surprising that I won. Not to be boastful but I am quite use of winning. Pero kung hindi naman, okay lang. I'm sport naman. Pero I make sure na I won't burn my self in the same flame kaya kung ano yung mga pagkakamali ko I make sure na I get better.

Nagtop ako while he's the second. Wala ng nangyari or so I thought?

Nung pagkauwi ko kasi, when I opened all my SNS account there is one message from him and also a friend request. I do not find any reasons not to accept so I clicked confirm.

And there, nag pop-up yung chat heads niya.

And doon na nagsimula. That was the start of our growing relationship as bestfriend. And I didn't knew that was also the start of my growing love for him--that was never paid back.

Hindi na rin naman ako umamin. Para saan pa? Para saan pa ako aamin, para saan pang ipaglaban ko itong nararamdaman ko when I knew from the very start that I already lose.

He love Milk the moment he saw her. And yes, Allen is the living proof of love at first sight. Simula noon, hindi na niya ko tinigilan kay Milk. Sa araw-araw na ginawa ng Diyos, he never failed to include Milk in our conversation. He always ask me; what is she doing, Did she already ate, is she doing fine? Mga ganon.

At nagtataka ba kayo kung anong meron bukas? Tommorow, will be the death of my soul, and my heart while keeping my body alive.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Nov 03, 2017 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

"Hey there, Fiancé!"Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon