He is different (JB FAN FİCTİON)

4:

"Benden başkası olmamalı.Seni seviyorum.-Becky."

Becky?Tahmin ettiğim kişi eski sevgilisiydi.O zaman Justin hala onu seviyordu.Daniel haklıydı.Ne kadar bu durumu istemesem de.

*

Annemin söylenmeleriyle uyandım.

"Justin gelmiş Misha.Pijamalarınla karşısına çıkmak istiyorsan seçim senin."

Haince bana bakıyordu.Kahkaha fırlatarak yataktan sıçradım.Hızlıca şortumu ve t-shirtimi giydim.Başucumdaki ceketi elime alıp aşağı doğru koşmuştum.Aşağı kata indiğimde Justin sevimli bir şekilde suratıma bakıyordu.

"Günaydın Justin.Ceketin?"

Suratıma sevimli bir gülümseme yerleştirip ceketi ona doğru uzatıyordum.

"Teşekkür ederim.Aslında geliş amacım farklı.Bu akşam sahilde parti var.18:30.Gelmek ister misin?"

Evet dememi beklercesine suratıma bakıyordu.

"Neden olmasın?"

"O zaman sahilde görüşürüz."

Kapıya doğru ilerlemişti.Sanırım tanrı mutlu olmam için bana şans tanımıştı.Gerçekten mutlu hissediyordum.Hızlıca dolabıma koştum.Hep aynı giysiler.Bugün farklı görünmek istiyordum.Kapının çalınmasıyla itibaren annemin içeri dalması bir olmuştu.

"Neden alışverişe çıkmıyoruz?"

Parıldayan gözlerle bana bakıyordu.Artık annemin ileri seviyede bir süperkahraman olduğuna karar vermiştim.

"Seni bekliyordum kahramanım!"

Kahkaha atarak onu onaylarken annemi dinlemeye devam etmiştim.

"Sen hazırlan.Aşağıda birşeyler atıştırırız.Sonrada çıkarız tatlım."

Kapıyı aralayıp odamdan çıkmıştı.Bende üzerime birşeyler geçirmiştim.Ve alışveriş zamanı.Belki kafamı dağıtırım.

*17:30

T-shirt ve şortun verdiği rahatlıkla oyalanırken saate bakmayı da ihmal etmemiştim.1 saat var.Tamam.Düşünmeye de zamanım var.Yavaşça yatağa uzandım.Beklemeye başladım.Sanırım beklemeye başladığımı sanmıştım.Annemin odaya telaşla girmesiyle gözlerimi araladım.

"Şükürler olsun!Birşey oldu sandım bebeğim."

Annemin derin bir oh çekmesini izlerken gözlerimi ovuşturmaya başlamıştım.

"Neler oluyor?"

Anneme sorgularcasına bakarken annem de cevap vermeye yeltenmişti.

"Uyumuşsun bebeğim.Geç kalmış sayılmazsın.Saat 19:00.Hemen üstünü düzelt.Arkadaşların meraklanmasın."

Yataktan tavşan gibi zıplayıp saçlarıma tarakla iki fırça atıp hızlıca odamdan çıkmıştım.Çantamı elime alıp dış kapıyı açmaya çalışıyordum.

"Sonra görüşürüz!"

Sahile doğru hızla koşuyordum.Biraz korku biraz heyecan.Sahilin bir üst arasında ilerliyordum.Dayan Misha az kaldı.Karşıma aniden biri çıkmıştı.Hızımı kesemiyordum ve o kişinin Justin olduğunu anlayana kadar çarpmıştım ve ikimizin de yere düşmesi bir olmuştu.Justin'den kahkahalar yükselirken ben sinirlenmeye başlamıştım.

"Neye gülüyorsun aptal!"

Aynı anda başımın acısıyla inlemiştim.Elimi başıma doğru götürüken sonunda ciddileşebilmişti.