Chapter Four

19 0 0
                                    

Time skip? mehehe :3
Sorry sa slow update. :( I've been busy lol :3

°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°

Chapter Four

-Aleeyah's P.O.V-

"Okay class. 5 minutes left." Sabi ni ma'am.

Habang yung ibang classmates ko nagru-rush na matapos, ako kating-kati na lumabas at magpakamatay. Joke lang. Excited na ko mag summer! Planado na kami. Swimming dito, swimming doon, overnight dito, overnight doon. Saya no? Tapos kainan.

"Finished or not finished, pass your papers forward."

Halatang excited din sila kase pagka pass ng papers, kinuha agad nila ang bag nila at nag uunahan nang lumabas ng pinto.

"Don't forget, we don't have a closing party this year. You may go." Sayang naman..pero okay lang. Basta summer na. No more exams!

***

"ALEEYAAAAAAAH! KYAAAAH!" Yan ang bumungad sa akin pagkabukas ko ng pintuan.

"What?"

"What what ka dyan! Ah basta! Ano! Kinikilig ako!"

"Huh? Kinikilig ka saan?" naguguluhan kong tanong kay Chrissann.

"Sa story na binabasa ko! KYAAAAH!"

"Hay nako. Akala ko naman kung ano. Para kang nasapian e!"

"Ah eh..hehe." yan na lang ang nasabi nya sabay peace sign.

Pumanik ako sa kwarto ko at nilapag ang bag ko sa tabi ng study table. Napansin kong merong box sa kama ko. May note.

____________________
Hi A.
Heard it was your finals today. Here's something to remove stress.

Andrew.
____________________

Umupo ako sa gilid ng kama at binuksan ang yung kahon.

"Wow.." bulong ko.

Mabait naman pala itong si Andrew. Binigyan niya ko ng dalawang nutella, Ferrero rocher, Twix, Choco baby, at kung ano anong chocolate.

"Puro sweets ito ah? Diabetes ata aabutin ko nito." sabi ko sa sarili ko.

Bubuksan ko pa lang yung nutella nang may kumatok.

"Pasok."

Bumukas ang pinto at bumungad si Andrew na naka-porma.

"I see you got my surprise." sabi niya at umupo sa upuan ng study table ko.

"How'd you know it was my finals by the way?"
tanong ko sa kanya.

"I asked your cousins." he pointed out.

"Oh I see.. thank you by the way. How did you know I liked chocolates?" nagtataka kong tanong.

"Actually.. I didn't. That's my sister's idea. I asked her what to give to someone who's under stress. She said chocolate. So I bought you chocolates." sunod-sunod na inexplain ni Andrew habang naka ngiti. Pahiya ako dun ah. Tsaka long distance call? Ang mahal nun hindi ba?

"Oh. Um..want some nutella?" inalok ko sa kanya yung nutella na bigay niya sakin. Mukha siyang nahiya kasi kinamot niya yung likod ng ulo niya.

"Don't be shy. Sharing is caring." nginitian ko siya.
Inalog alog ko pa ng bahagya yung lalagyan.

Ngumiti siya at sinabing "If you say so."

Dinip niya yung hintuturo niya sa lalagyan ng nutella. Ganon rin ang ginawa ko.

"Mmhhmm." sabi naming dalawa habang nilalasap yung nutella.

"Are you going somewhere?" tanong ko sa kanya.
Tumingin siya sakin at ngumiti.

"I just got home actually." sabi niya at dinip ulit yung daliri niya sa nutella.

"Where'd you go?" hindi naman sa chumi-chismis ako. I'm just curious I guess.

"I went out to buy those chocolates." ngiti niya.

Ilang araw na siya dito at napansin kong pala ngiti siya. Pero minsan weirdo siya.

"You didn't have to buy these you know. Specially the nutella. It's expensive." pero ang sarap nung nutella.

"It's fine. I like giving gifts." pagpupumilit niya.

"Are you sure that I'm not a bother?" tanong ko nanaman sa kanya.

Ngumiti siya at sinabi na, "Of course you aren't. Giving you gifts is my choice."

"It's nice of you to give me gifts but..what if I want you to stop giving me gifts?" tanong ko ulit. Makulit ba ko? Sorry.

"Whether you like it or not, I'll keep giving you gifts A." sabi niya at naka full smile.

Sa totoo lang? Nakakatunaw yung ngiti niya. Parang bang malulusaw ako. Para maiwasan ko ang pagtitig sa kanya, hiniga ko yung likod ko sa kama at pumikit.

"Hey A?"

"Hm?"

"Friends?" may pag aalinlangan ang pagtatanong niya.

Umiling ako.

"Oh.." ngayon naman ay may pagkadismaya yung boses niya.

Ngumiti akong nakapikit.

"Best friends." sabi ko at minulat ang mga mata ko at tinignan ang reaksyon niya.

Ayan. Ayan nanaman yung ngiti niya. Todo ngiti siya sa sinabi ko. Ngayon ko lang rin napansin na may dimples siya sa both cheeks.

"You have dimples?" bigla kong natanong. Stupid Aleeyah. Kakakita mo nga lang hindi ba?

"Haven't you noticed that the first day we met?" he asked me with amusement in his voice.

Parang hindi ata? Hindi ko naman siya tinitignan e.

"No. Sorry." nahihiya kong sabi habang nailing.

He chuckled and asked, "Want to go the park?"

"Is there a playgroud there?" tanong ko. Tumango naman siya. Ano ba yan Aleeyah. Sino ba talaga yung bagong dating? Siya o ikaw? Hays.

Pumunta ko sa cr at nagpalit ng mas komportableng damit. Lumabas ako ng cr.

"Alright. Leggo!"

-

Sorry. It's short :/ :))

The RideTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon