Τελικά η χαρα χάνεται ξαφνικά από κει που δεν το περιμένεις. Κρατάει λιγο και πονάει πολυ. Ετσι και με εσένα. Εγω ήθελα να είμαστε ένα. Να μην μας χωρίζει τίποτα. Να είμαστε ο ένας για τον αλλον. Ήθελα να μπλέκουμε τα χέρια μας όπως εμας μας αρεσε και να περπατάμε τα βραδιά στα στενάκια όπως συνηθίζαμε να κάνουμε χωρίς να μας νοιάζει το ώρα είναι ούτε τι θα πουν οι γονείς μας. Να είμαστε ξέγνοιαστοι.. Να τραβάω συνέχεια φωτογραφιες και stories για το instagram. Nα μου μιλάς για άκυρα πράγματα και εγω να θελω να ακου κιαλλα. Να καθόμαστε στα παγκάκια και εγω να βάζω το ποδι μου ανάμεσα στα δικά σου προσπαθωντας να βουλευτώ και να κοιτάμε το κενό χωρίς να μιλάμε για λίγα δευτερόλεπτα. Να είσαι έτοιμος να με φιλησεις και πριν το κανείς να κοιτάς τα χείλια μου και μετα να χάνεσαι στα ματια μου. Να τρίβουμε τις μύτες μας ετσι όπως σου είχα δειξει και να χαμογελάμε σαν χαζοχαρούμενα. Να με πειράζεις. Να με γαργαλας και εγω να σε σπρώχνω. Να σου θυμώνω και εσυ να κανείς αυτή την στεναχωρημένη φατσούλα που με κάνει να μην μπορω να αντισταθώ. Να με φιλάς και να μεθάω.. ναι ετσι ένιωθα. Ένα σου φιλί και μαστουρωνα. Δεν μπορούσα να με ελέγξω. Είχα εθιστεί σε σενα και σε κάθε κομμάτι του εαυτού σου που πλέον αποτελούςε κομματι του δικού μου εαυτού. Ήσουν θησαυρός στα χέρια μου. Ήσουν κατι που φοβόμουν μην χαθεί και τελικά χάθηκε. Για αυτο να προσεχεις. Να προσεχεις γιατί έχεις χαραχτεί στην διαλυμένη μου καρδιά και αν πάθεις κατι θα χαθώ. Να τους πεις να σε προσέχουν όπως σε πρόσεχα εγω και να σε αγαπουν όπως θα σε αγαπω εγω αυριο και πίστεψε με δεν μπορείς να φανταστείς ποσο σε αγαπω σήμερα.
Τώρα θα μου πείτε "γιατί να το γράψεις αυτο;".. δεν θα μπω σε λεπτομερείς. Είναι ένα κειμενάκι που έγραψα αφού περασα μια περίεργη φαση στην ζωή μου πριν από αρκετές μέρες. Ήθελα απλά να το ανεβάσω εδω γιατί με εκφράζει πολυ. Ελπίζω να σας αρεσει.. αφήστε μου ένα ⭐️ αν σας αρεσε και ένα σχόλιο..
VOUS LISEZ
Don't leave me, please..
Roman pour Adolescents-"Δεν θελω να σε χάσω" του ειπα -"Δεν θα με χάσεις, στο υπόσχομαι.."
