Bu Bir Tesadüf Değil !

1

Fazla yemeyi kes artık.

Anne bir daha yediklerime karışma olur mu?

Ben senin iyiliğin için diyorum kızım yoksa ne yaparsan yap beni ilgilendirmez.

Annen haklı az ye artık. Obez olucaksın diye korkuyoruz kızım.

Baba sen de mi ya? Karışmayın artık bana. Ka-rış-ma-yın!!!

Yeter ya yeter sürekli çok yiyorsum deyip duruyorlar. Size ne ya size ne? Ne istersem onu yaparım. Kaç defa doktora götürdüler beni sürekli yiyiorum diye ama boşuna. Vazgeçemiyorum işte. Yemeyi seviyorum ne yapabilirim? Çok denedim perhiz yapmayı. Az yemeyi. Hatta günlerce aç kaldım. Spor yaptım ama yok. Olmuyor,olmuyor. Bende akışına bıraktım. Arkadaş sayım azalmıştı. Sırf kiloluyum ve çok yemek yiyorum diye beni aralarına almıyorlardı. Her şey dış görünüşle bitmiyordu oysa ki. Elbet benide bmyle seven insanlar bulabilirdim.

Arya kızım kardeşin sana emanet biz çıkıyoruz.

Tamam.

Abla hadi oyun oynayalım.

Ablacım ben biraz otursam yorgunum.

Hep oturuyorsun ya da yemek yiyirosun. Benle ilgilen artık. Senden utanıyorum. Dışarıya seninle çıkmak istemiyorum. Arkadaşlarımın abla abileri zayıf ama sen... Sen öyle değilsin. Kendine çeki düzen ver. Ben gidiyorum.

Duyduklarım karşısında ağızım iki karış açılmıştı resmen. Ben bu kadar kötü bir insan mıyım? Kendimi iyi hissetmiyordum. En yakın arkadaşım Özge'yi aradım.

Alo kanka bize gelsene?

Ya Arya pek müsait değilim sonra kon-

Anladım ben seni. Kızlarla buluştunuz değil mi? Beni artık aranıza almıyorsunuz çünkü fazla kilolarım var.

Ya Arya yanlış anla-

Hayır doğru anladım. Artık benim gibi bir arkadaşınız yok. İstediğiniz gibi takılabilirsiniz.

Çok yorulmuştum artık. Çok kilolu değildim. Sadece yaşıma göre yaklaşık on kilo fazlam vardı. Göbeğim ve basenlerim fazlaydı. Şuan okullar tatil olduğu için herkes şehir dışında ya da kafelerde sinemalarda geziyorlardı. Bense dışarı çıkamıyordum. Yemek yiyip yatmak istiyordum. İyice tembelleşmiştim. Bu yıl üniversite son sınıfa geçmiştim. Derslerimde başarılı sayılırdım. Hocalar ne dese yapardım. Bu yıl çok stresli olucaktı benim için.

Alihan nerdesin ablacım?

Ses ver bebeğim nerdesin ablacım? Şakanın hiç zamanı değil. Annemler gelicek ve sen yoksun.

Allah allah yoktu hiç bir yerde. Nerdeydi bu çocuk? Hemen üstüme bir şeyler alıp bizim parka indim. Çocukların yanın gittim.

Çocuklar Alihan burada mı?

Oo şişko abla gelmiş.

Abla günde kaç tane çikolata tüketiyorsun?

O göbeği yastık olarak kullanabilir miyiz abla?

Terbiyesizler aileleriniz size terbiye vermedi mi bu ne edepsizlik?Siz kendi kilonuza bakın. Çöp gibi kolunuz var. Hele parmaklarınız... Allahım ben o parmaklarla dişimi temizlerim.

Çocuklar suratıma boş boş bakıyorlardı. Bende oradan çıkıp etrafa bakınmaya başladım. Ah be Alihan ne diye bensiz gidersin? Çocuklardan nefret ediyordum. Sırf bu yüzden çocuklar ile ilgili olmayan meslek seçmeye özen gösterdim. O da çağre anestezi uzmanı olmaktı. Sağlık okuyordum. En sevdiğim ve en çok istediğim şehirde. İzmir hayallerimin şehriydi. Ama yaz tatili yüzünden Ankara'ya ailemin yanına dönmüştüm. Orada yurtta kalıyordum. Ve hayat benim için çok zordu. Çamaşırı, ütüsü, bulaşığı derken... Üşengeç bir insanım ben yapılır mı bu bana?

Alihan ablacım çık hadi. Söz sana o istediğin baskılı tshirtü alıcam.

Abla ciddi misin?

Özür dileyip neden buraya geldiğini söylemezsen almam.

Ya abla olmazki ama.

Sızlanma beyfendi hadi doğru eve. Önce banyo yap sonra konuşucaz senle. Sakın kaybolduğunu annemlere söylemek yok. Yoksa tshirtte yok.

Tamam söz. Ama sende zayıfla lütfen.

Ben halimden memnunum bücür.

Eve geldiğimizde hava çoktan kararmıştı. Alihan hemen banyoya girmişti. Bense akşam yemeği hazırlıyordum. İşte yavaş yavaş öğreniyordum. Önce tarhana çorbası yapmıştım her ne kadar sevmesemde en kolay oydu çünkü. Sonra yanına salçalı makarna yapmıştım.

Alihan sofra hazır.

Geliyorum abla.

Alihan dokuz yaşında bir çocuktu. Fakat çocuk gibi davranıyordu hala. Oyun oynamak istiyordu. Bense bilgisayar oyunlarını yada playstationı sevmezdim. Ona göre bir abla değildim. O zayıf uzun boylu kumral bir abla istiyordu. Ben öyle değildim. Alihan da gelince sofraya kurulduk hemen. Çorbaları doldurdum. O sıcacık çorbayı üfleyerek içiyordu.

Yemeklerimiz bittiğinde mutfağı toplayıp salona geçtim. Alihan salonda playstationı açmış beni bekliyordu.

Artık kendime çeki düzen vermeyi planlıyordum. Kardeşime iyi bir abla olucaktım. Ailem için bir şey yapmama gerek yoktu. Onların benimle tek sıkıntıları çok yemek yememdi. Babam benimle ilgilenmeyi doğduğum günden itibaren bırakmıştı zaten. Annem sağolsun her şeyimde yanımda olmuştu. Ama bazen beni sıkabiliyordu. Alihan'ın yanına oturdum.

Alihan önce seninle aramızdaki sorunları halletmemiz gerekiyor biliyorsum değil mi?

Abla oyundan son-

Sadece beni dinle tamam mı?

Tamam.

Bak senin nasıl bir abla istediğini gayet iyi biliyorum. Uzun boylu zayıf kumral bir abla. Kusura bakma ama ben öyle biri değilim. Üzgünüm sana ablalık yapamadığım için. Ama ben seni çok seviyorum. Sen bu hayattaki tek aşkımsın. Beni çok kırdın. Evet haklısın ama kırdın beni. Neden kaybolduğunu biliyorum. Açıklama yapmak zorunda değilsin. Sadece seni seviyorum hayatımın anlamısın bebeğim ellerimde büyüdün sen ya.

Özür dilerim ablacım seni kırmak istememiştim bende seni çok seviyorum.

Öteki hikayeden vazgeçtim arkadaşlar ama bu hikayenin daha iyi olucağına emin olabilirsiniz. Yorum ve beğenilerinizi bekliyorum.