Evimdeki Kaçak

Bölüm 7:''Zerrie bitti,Malik korkusu başladı.''

İçmelerini bitiren Zerrie 'reklam' çiftimiz ''Hadi.'' diyerek ayağa kalktılar.Merakım ve heyecanım kalbimi alıp duvara fırlatırken onları izlemeye devam ettim.

Zayn masanın üstünde na varsa yere attı.

''Bıktım artık senden de,senin kıskançlıklarından da!''

Perrie elindeki kavanozu duvara fırlatarak ona katıldı.

''Ya?!Öyle mi?!Bitsin o zaman!''

Anlaşılan o ki reklama uygun davranıyorlar.Bitiyor.Kapıdan çıkıp ''Bitmesin!'' demek istedim.Yapamadım..

''Kapı orada Edwards!Bitti.''

Perrie eline çantayı alıp Zayn'e sarıldı.
Olaya bak,Zerrie,büyük aşk,bir reklamla bitiyor.
Kapıyı hızla çarpıp dışarı çıkan Perrie'den sonra Zayn dağıttıkları yeri toplamaya başladı.

Bu muydu yani?Bütün plan bu muydu?
Eve büyük aşkla gir,gecenin sonunda büyük kavga çıksın ve genç kızımız evi terk etsin?Aghh!

Zayn cam kırıklarını toplamayı bırakıp yukarıya çıktı.Onun ardından yukarıya çıkmak için bir kaç saniye bekledim.
Evet,bir kaç saniye.

Ne var?Sabırsız biriyim.

Olabildiğim kadar sessiz olup üst kata çıktım.Yeni yeni artmaya başlayan su sesi Zayn'in duşta olduğunun göstergesiydi.
Yarın evde Zayn yokken bende mi duş alsam?Hem temizlenmeli hem de şu reklam şokunu atlatmalıydım.
Aşklarımda örnek aldığım çiftin reklam olduğunu öğrenmiştim.İnanın bana,bu hiç kolay değil.

Zayn duşta kendini benim yerime oyalarken dolabının içine girip wi-fi şifresini çözmeye çalışabilirdim.
Adımlarımı dolaba doğru hızlandırıp kendimi kıyafetlerin arasına attım.Açıkça söylemeliyim ki ilk gün ki gibi kıyafetler kirli değildi.Neden acaba?Bu evde artık Grace Holmer yaşadığı için olabilir mi?Kesinlikle!
Telefonumu çıkartıp wi-fi aradım.Onlarca wi-fi sinyali olmasına rağmen Zayn'in wi-fisi göze çarpıyordu.

Niazkilam..

Gözlerimi devirip wi-fiye tıkladım.Süper!Şifreliydi.
Uhm..Düşün bakalım Grace.Wi-fi adını 'Niazkilam' yapan bir insan şifresini ne yapabilirdi?

Zayn Malik?..........Onay başarısız.
Buldum!Zayn ve diğerleri?..........Onay başarısız.
Ah!Hadi ama!Ne olabilir ki?!
Zayn her zaman mükemmeldir?Yani ZAP?..........Bağlandı.

''Eveeet!''

Sesimin fazla çıktığını farkedince ellerimle ağzımı kapadım.Ben burada wi-fi şifresiyle uğraşırken su sesi kesilmiş ve Zayn odasına gelmişti.Sesimi duyma ihtimali çok yüksekti.Kısacası....Hay aksi!

''Louis?''

''Eğer bu bir şakaysa hiç komik değil,dostum.''

Ne yani Malik?Benim sesimi Louis'e benzettin ve bu sesten korktun mu?

Ah,aptal.

Daha fazla kıyafetlere gömülüp sessiz kaldım.Bu iş bittikten sonra kesinlikle kiliseye gitmeliydim.Annem için zorunlu olarak aldığım kursta öğrendiğim bütün duaları Tanrıya yolladım.
Yakalanmak istemiyorum,en azından şuan.
Zayn  dolabın kapısını açıp içeriye göz gezdirdi.Derin bir nefesi havaya savurdu.

''Ah,pekala.'' 

Korktu mu bu?Yoksa bana mı öyle geldi?
İç sesim benim yapamadığım şeyi yapıp 'kötü kadın kahkahası' attı.Aklımda planlar olduğunu farkedenler,çok zekisiniz!

Benden çekeceğin var Malik.

Aklımın içinde dolanmaya başlayan planları şimdilik bir kenara itip yeniden telefonuma odaklandım.Telefonumun suratıma çarpan ışığıyla aptallığım da beynime çarptı.Zayn hala dolabın içinde etrafa bakınıyordu ve ben kıyafetlerin altından ışık yakıyordum.Agh!Telefonumu hemen elimden bıraktım.

''Hey?!Kim var orada?!''

Sessizliğimi sürdürdüm.Zayn bana daha çok yaklaştı.Ah!Aptal Grace!Hayır,Tanrım..Zayn elini altında bulunduğum kıyafetlere uzattı.İşte şimdi tam anlamıyla sıçtım!
Dolabın kapağı tekrar açılınca kim olduğuna baktım.

Louis..Bana yardım et.

Louis'nin ''Zayn?'' demesiyle küçük bir çığlık atan Malik benden uzaklaştı.Kahkahalarımı içimde tutabilmek için ellerimi ağzıma yapıştırdım.

''Sakin ol,adamım.''

''Geldiğini haber verebilirdin Tommo!''

Zayn korkusunu ona bağırarak geçirmeye çalışırken benim aklımdan yine saçma,sapık düşünceler geçiyordu.

Düşünsenize,o korkuyla sıçradığında üstünden havlu düşseydi?
İşte bu görülmeye değer bir korku olabilirdi.

Sonunda dolapta yalnız kalınca telefonuma geri döndüm.Bir kaç hayran Perrie'nin fotoğrafını çekmiş ve biri de kavganın seslerini kaydetmişti.Galiba ajanlık bütün Directionerlarda var.
Ses çıkarmamam gerektiğinden yalnızca çekilen fotoğraflara göz gezdirdim.
Bütün olanlar gerçekten çok gerçekçi gözüküyordu.Oysa ki gerçek olan hiçbir şey yoktu.Ara sıra kahkaha atmak istediğime bakmayın,şuan psikolojim bozulmuş durumda.

Daha önce de söylemiştim değil mi?Ben Zerrie'yi çok,çok seviyordum.





Louis eve gitmiş ve Zayn çoktan uyumuştu.Ben ise hala dolabın içindeydim.
Ev karanlık olduğundan dışarı çıkamıyordum.Dalga geçmeyin.Karanlıktan korkan tek kişi değilim.

Sonunda cesaretimi toplayıp dolaptan dışarı çıktım.Zayn'i uyandırmadan odadan çıktığımda derin bir oh çektim.Ellerimi duvarlara koyarak merdivenleri bulmaya çalıştım.Ayağımın bir anlık boşluğa gelmesiyle merdivenlerden yuvarlanmam bir oldu.

İyi haber!Merdivenleri buldum!Aghh!Tanrııım!

Canımın acısını umursamadan hızlı olmaya çalışıp odama girdim.Tabii ben kapıya ulaşana kadar Zayn geçtiği her yerin ışığını açmış ve evde kimin olduğuna bakıyordu.Beni görememişti.

Zayn oturma odasında korkudan titrerken ben ayağımın acısını hafifletmeye çalışıyordum.
Hadi,yat artık,korkak Malik!Uyumak için seni bekliyorum.Yoruldum.Hadii!

''Harry!Acil buraya gelmelisin!''

Telefonla mı konuşuyordu bu?Hemde Harry'i aramıştı?Ne korkaklık ama!

''Dostum..Evimde biri var!Onu gördüm!''

Korkak işte,ko-Siktir!Ne dedi o?Gördüm mü dedi?

Evet..Grace Holmer..Zayn'in evindeki kaçaklık günlerin son bulmak üzere..Aferin aptal kaçak.