Babamla da konuştum. O da gitmemi istiyor. Çünkü eğer izin vermezse annemin onu kötü biri olarak göreceğini söylüyor. Babamı öyle biri olarak düşünemiyorum bile. Ama ben annemin yanına gitmek istemiyorum. Çünkü annem her gün düzenli olmakla ilgili konferans verip durur ve kafamı allak bullak eder.
Evet annemin yanına gitmek üzere yola çıkıyorum. Annemi seviyorum ama kafamı allak bullak ediyor. Bu yüzden onunla kalmak istemiyorum.
Annemle buluştum. Eski evimizde kalmıyormuş artık. Bunu neden yaptığını sordum. Orada kalmak istemiyorum diyerek kestirip attı. Yeni evi gerçekten de güzeldi. Anneannemle kalıyordu. Yarın teyzemin de geleceğini söyledi. Bu beni biraz olsun mutlu etmişti.
Teyzem geldi. Teyzemle alışverişe gittik,sinemaya gittik kısacası çok eğlendik.
İnanamıyorum! Annemin bunu yaptığına inanamıyorum! Bunu nasıl yapar?!
Annemin yaptığı şey ne biliyor musunuz?!
Günlüğümü okumuş! Sonra gelmiş bana çatıyor! Suç sende kadın,günlüğümü okudun sen!!! Onun hakkında düşündüğüm her şeyi öğrenmiş! "Sen hakkımda nasıl böyle düşünürsün ( bla bla bla)!" diye bana çattı. "Adı üstünde günlük o benim özelim,bunu yapmaya nasıl cüret edersin, onu saklamıştım!" diye bağırdım.
"Sen tam bir cadı-" sözümü tamamlayamadan annemden bir tokat yemem bir oldu. İlk defa bana vurmuştu. Afallamıştım. Bunu bana nasıl yapabilir ki? Annem hem de annem!
Bir anda kendime geldim ve gözlerimin dolduğunu görmeden, hızlıca odama gittim. Bütün kitaplarımı,kıyafetlerimi hızlıca bavuluma yerleştirdim ve babamı aradım. Babama her şeyi anlattım ve gelip beni almasını söyledim. Babam ise işlerinin bu sıralar yoğun olduğunu ve gelemeyeceğini söyledi. Hayal kırıklığına uğramıştım. Annemle kalmak istemiyorum.
Akşam odama çekildim. Teyzem yemeğin hazır olduğunu söyledi. Ama ben yemek istemiyordum ve aşağı inmedim. Kitap okumayı tercih ettim. Neyse bugün de bitiyor. Biraz dinlenmeliyim.
