-9- Bela Peşimi Bırakmıyor

67 7 1
                                    

Aman Tanrım! Aman Tanrım! İnanamıyorum! Annem bunu nasıl yapar?! Benim inadıma yapıyor bunu! Kesinlikle! Beni deli edecek bu kadın! Ah şimdi siz ne oldu da bu kızın hey heyleri tepesine çıktı diyeceksiniz! Ne mi oldu?! Hayatımdaki en büyük düşmanım yani kuzenim Melis geldi! Ah Aman Tanrım! O kızdan küçüklüğümden beri nefret ederim. O gelince babamın yanına gitme isteğim dahada arttı. Ama annem göndermiyor. Neymiş biraz benimle vakit geçirmek istiyormuş! Hıh,güleyim bari! Sen benimle 1 saat bile vakit geçirmedin bugüne kadar! Önceden neredeydin? Melis'in geldiği zamanı mı buldun ?!?!

Gelir gelmez başladı Melis hanım kraliçe tavırlarına. Uyuz şey! Ondan nefret nefret nefret ediyorum!

Evet! Gıcıklıklarına başladı yine bizim uyuz. Bugün ne olduğuna inanamazsınız! Bu Melis uyuzunu günlüğümü okumaya çalışırken yakaladım. Olay aynen şöyle oldu;

Melis eşyalarımı karıştırıyordu. Günlüğümü bulmaya çalışıyordu. Tam günlüğümü sakladığım yere -yatağımın sağ üst köşesine- uzandı ve günlüğümü eline aldı. Buna sevinirken ben bunu gördüm. Tam günlüğümün ilk sayfasını okuyacakken onu yakaladım ve "Sen ne yapıyorsun?!" diye bağırdım ve kıpkırmızı kesildi. Günlüğümü elinden kaptım ve bir köşeye fırlattım. Sonra ona iyice yaklaştım ve "Bir daha bunu yaparsan veya yapmaya kalkışırsan seni pişman ederim." diye tısladım. Hiç korkmuşa benzemiyordu. Âdeta bana meydan okuyordu. Ayak sesleri geliyordu. Annem günlüğüm çıkardığı sesi duymuş olmalıydı. Yavaş yavaş yukarı çıkıyordu. Hemen günlüğümü yerden aldım ve okul çantama attım. Sonra yerini değiştireceğim. Bir kitap alıp yatağımın üstüne oturdum ve Melis'te kulaklığını taktı ve hiçbir şey olmamış gibi davranmaya başladım. Annem odaya kapıyı çalmadan bir hışımla girdi. "Ne oldu? O seste neydi?" diye sordu meraklı Melahat. " Biz bir şey duymadık teyzeciğim,kedi olabilir." dedi Melis yapmacık bir tavırla. Annem inanmış gibi görünüyordu. "Öyle olsun." dedi ve kapıyı çarpıp gitti.

Akşam yemeği için Melis aşağı indiğinde günlüğümü güvenli bir yere sakladım ve aşağı indim. Annemin yemekleri normal bir insanı rahatlıkla zehirleyebilirdi ama sesimi çıkartamadan yedim. Çünkü bir tartışma yaratmak istemiyordum. Sessizce yemeğimi yiyip odama çıktım ve kulaklığımı taktım. Rihanna'nın kadife sesi âdeta ruhumu besliyordu. Huzur ve mutluluk içime doldu. Yavaşça rahatlıyordum ve en sonunda uykuya daldım.

Bir Papatya MasalıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin