Adrinette & Marichat

1.

Marinette 'in ağzından

Zil yeni çalmıştı.Çantamı eve bıraktım anne ve babamı öpüp evden çıktım. Doğruca parka gittim. Tahmin ettiğim gibi Adrian beni bekliyordu.Çünkü Adrian okulda bana bişey söylemek ister gibi garip davrandı.Beni de bu yüzden parka çağırdı.

Yanına oturdum ama çok utanmıştım. Adrian bana gülümsedi ve "pamuk şeker alalım mı" diye sordu. Bende kabul ettim. O pembe tanrıçaya dayanamazdım. Adrian'a "beni parka neden çağırdın" dedim aniden "seni seviyorum Marinette" dedi. "Neeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee nasııııııl" diye çığlık attım ama utanmış ve kızarmıştım.

Sonra bana yine dediki "benimle çıkar mısın" bende kabul ettim ve bi bahane uydurdum. "Adrim bu gün çok yorgunum da ben eve gitsem." "yani şimdi sen bana Adrim mi dedin" Gerçekten ama gerçekten domates kafa olmuştu."ııı-ıı ş-ş-şey yani oo-of"

Hemen eve gittim kendimi çok kötü hissediyordum.

Adrian "ın ağzından

Marinette çok güzel ve aynı zamanda zekiydi. Parkta bana Adrim demesi hoşuma gitmişti ama o bunu bilerek söylemiş gibi durmuyordu. Ama belki iş böyle gitmezse ona chat olarak yaklaşabilirim.

Neyse saat çok geç oldu. Bunları yarın konuşuruz. Çünkü zaten o da beni seviyor.

vote atıp beni takip etmeyi unutmayııın.