Walk Away

Chapter 22

Chapter 22

Unexpected

Kasalukuyan kaming nandito sa isang park naka upo sa bench at tinatanaw ang napakagandang gabing paligid

"Bat mo ko dinala dito?"pag tatanong ko sa kanya

Umayos sya ng pagkakaupo sa bench

"Nothing gusto ko lang ng tahimik na paligid"sagot nya

Pinag masdan ko sang park na walang halos tao madilim na dahil anong oras na ngayon

May umaagos din na tubig sa isang maganda at maliit na river sa may river side ang pinag kainan namin kanina ni jannus

Malamig ang paligid at naka park ang sasakyan nya malapit sa bench na inuupuan namin nasa gilid ang kaakit akit na little river kung tawagin

Biglang pumasok sa isip ko ang kanina naming pinag uusapan

"Broken ka?"pag tatanong ko sa kanya

Tumingin sya sa akin ng diretsyo

"Why your so interested about my personal life?"ibinalik nya ang tanong sa akin

"No im not "sagot ko agad

"Pero bakit nga"dugtong ko

Im just concern about him no na baka suplado sya dahil may something sa past nya na ano dahilan kung bakit nasasaktan sya

"Curious ka tlg sa buhay ko?"sabi nya

"Hindi nmn natanong lang"sagot ko habang nakatingin sa harap ng river

"Your not interested in my life and your not curious either as you said so it means"sabi nya

"Huh? It means what?"sabi ko

At tumingin sa kanya hindi parin naaalis ang kanyang tingin sa akin
Umiwas agad ako ng tingin hindi ko alam pero nakakalula ang tumingin sa kanyang mga mata

Im attracted to his eyes gusto kong tignan ng tignan pero parang sink hole na kapag nahulog ka baka ikamatay ko pa

At sa huli masasaktan ka pa

"Then concern ka"sabi nya

Napalunok ako napaisip ako sa mga sinabi nya

I said im not interested and not curious either but am i concern? Pati ako ay hindi ko rin masagot yan

I dont know pero gusto ko lang bigla malaman i want him too feel na may karamay sya gusto ko din ilabas nya na malungkot sya dahil nararamdaman ko ang sakit sakit na

Hindi nalang ako nag salita

Lumapit sya sa akin napalingon ako sa kanya

Nagulat ako sa sumunod na ginawa nya

He gently hold my hands
And in this exact moment i can feel there's a lightning and thunder inside my stomach

Napatingin ako sa mag ka hawak naming mga kamay

Iba din pala talaga ang karisma ng lalaking to
I dont know what to do

Pero nakaramdam ako na komportable ako na ligtas ako sa anumang pangganib and i can feel happiness

"Sana ganito lagi"wika nya

Nginitian ko sya tumayo sya at hindi parin binibitawan ang aking mga kamay tumayo din ako napatingin ako sa relo ko its already 8:40 ilang oras na pala kami ni jannus na wala sa party im sure kung san san na nila kami pinag hahanap

Pero wala man lang nag text sa amin walang nag contact sa amin siguro busy sila nag sasaya tlg sila at nakalimutan na nila kami

"Lets go back there baka hinahanap na nila tayo"sabi nya habang pinapatunog ang kanyang sasakyan