Walk Away

Chapter 23

Chapter 23

Lost

Kinabukasan pag gising ko ay ang sakit sakit ng ulo ko ni hindi nga ako naka inom man lang ng wine or other alcoholic beverages

Siguro dahil sa dulot ng hindi ako naka tulog ng maayos kagabi im still thinking about what happend last night

About jannus and erice fight and im so guilty about that i should talk to them and apologize for my mistake and yes that is the good thing to do

Bumaba na ako at nadatnan sila mommy at daddy na naka upo sa dinning table namin

"Have a sit lets have breakfast together and by the way how's the party anak? Did you enjoy it?"Pag tatanong ni daddy

I look at my dad pinag lalagyan nya ng bacon si mommy sa kanyang pinggan

"Uhm yes i enjoy the party"sagot ko habang umuupo sa upuan

I lied

Yeah uhm the party is fun but what happend to the party makes me think about it again and again that what i don't like it makes me guilty also

Narinig ko ang yapak ng kapatid kong pababa ng aming hagdanan

Nasa harap ko nasa upo sila mommy and daddy at nasa kabilang side nmn ako ng table

Nakarating na sa harap namin si yosh na naka sando at naka jersey na short at naka suot ng head set

Tinanggal nya nmn ito at bumati

"Say Good morning to the most beautiful mother in the whole wide world"and yosh kisses mom's forehead

"Kahit kelan bolero may pinag manahan"sabi ni mommy at tumingin sya kay daddy

Tinaas ni daddy ang dalawang kamay na para bang nahuli sya ng pulis at aarestuhin

"Whoah not me"sabi ni daddy at tumawa

Nakipag highfive nmn sya kay daddy at humawak sa ulo ko at ginulo ang aking buhok sabay upo sa tabi ko na silya

Sabay sabay kaming kumain
Nag lagay ako ng bacon at itlog sa aking pinggan at sumubo ng pag kain
Lutang parin ang isip ko sa sapakan nila Erice

Stop thinking its drivin' me crazy

"About sa regalo naming kotse dont you like it anak"pag tatanong ni daddy

Oh here he goes again

"Its not that i dont like it dad you know i like your gift i really do but-- "naputol ko ang sasabihin ko

"Cause i dont want that accident happend again"naluluha kong sabi

"No its not your fault that was my fault anak ako may kasalanan nun wala kang kasalanan its all because of me"sabi ni daddy

"No dad its because of me"

"Because of me ---"tumulo na ang mga luha ko

"Wlang may gustong mangyari yun that was accident besides that was long time ago "sabi ni mommy

Pinunasan ko ang luha ko sa aking mga mata

"Yosh almost died because of me mom"nanliliit na ang boses na gamit ko dahil sa luha

Napatingin ako sa kapatid ko na ngayon ay nakatingin sa akin

"I've already forgive you ate "sabi nya

"But im not ready to forgive my self sorry"tumayo ako at lumabas ng bahay

Napansin kong hinabol nila ako pero dali dali akong tumakbo gusto ko munang mag isa
Haggang ngayon nasasaktan parin ako dahil sa nang yari dati