Mr. Rafael's POV
Nandito ako ngayon sa labas ng room nya habang nakatingin sa kanya sa labas ng salamin, chinecheck sya ng Doctor kung okay na sya,
Lumapit ang doctor mula dito at lumabas ito, kaya lumapit ako dito
"She's Okay But She Have Amnesia" pagkasabi ng doctor ay nagpaalam na sya at umalis na
May amnesia sya? Pumasok na ako at lumapit sa kinahihigaan nya, hindi nya ata ako napansin dahil tinitingnan nya ang labas, may malaking bintanan ito at makikita mo ang city mula dito
"Ayumi Are You Okay?" Sabi ko, napatingin ito sakin na puno ng pagtataka
"Ayumi? Sino yun? At sino ka po?" Naguguluhan nyang sabi, napapikt na lang ako ng madiin yeah! May amnesia nga pala sya
"Ah nevermind, By The Wat Im Your Father" sabi ko, Biglang syang ngumiti at niyakap ako ng mahigpit nagulat ako sa ginawa nya, bigla syang humiwalay sa pagkakayakap sakin
"Sorry po, Di Ko alam yung ginagawa ko, kusa pong gumalaw yung katawan ko," nakayuko nyang sabi
"Okay lang anak, Gusto Mo Ba Ng Pagkain? 3 taon ka ng di pa nakakakain ng mga pagkain" sabi ko, bigla syang nagulat sa sinabi ko,
*po? Tatlong taon? Bakit po?" Sasabihin ko ba ang dahilan sa kanya?
"Ah anak naaksidente ka nung na hiking tayo sa bundok, Oo Tama atsaka maya na yung tanong anak ah paghahahinan lang kita ng pagkain" natataranta kong sabi, Tumalikod na ako at inayos na ang kakainin nya, Dapat Di nya malaman ang totoo nyang pagkatao,
......
Nakaupo lang ako sa harap nya habang kumakain, kain lang sya ng kain at halatang gutom na gutom sya dahil nakakalimanh plato na ito,Napangiti ako sa ginagawa nya
Hininto nya Ang Pagkain At Nilunok muna ito at tumingin sakin
"Diba po sabi mo kayo po ang tatay ko,?kung ganun po nasan na ang nanay ko?" Tanong nito, Nakatingin lang ako sa kanya,
"Ah P-Patay Na Sya" malungkot kong sabi,napangiwi sya ng marinig na yun
"Ah sabi na nga eh" sabi nya at bumuntong hininga ito
"Ano pong pangalan ko?" Pangalan? Hindi pwedeng sabihing ayumi ang pangalan dahil patay na ang ayumi
"Hana Takishima, Tama Hana" wala na nasabi ko na yan ang unang pumasok sa isip ko, kung makita man nila si hana sasabihin ko na lang siguro na kapatid sya ni Ayumi,pero hanggat maaari ilalayo ko sya sa taong yun,
"Ah Hana Po," pinagpatuloy nya na ang pagkain at di na nagtanong pa ulit, Pasensya na anak kailangan kitang itago para naman sa iyo to, di na ikaw si Ayumi na May Anak At May asawang demonyo
Ikaw na si hana takishima ang kakambal ni ayumi
....
Hana's POV
Kakauwi Lang Namin Sa Bahay At Salabas pa lang napamangha ako dahil ang ganda at ang laki seryoso? Dito ako nakatira at anak ako ng isang mayaman?
"Anak let's Go?" Tumango na lang ako at pumasok na sa loob dapat umarte Ako Na isang mayaman dahil isa pala akong anak mayaman,
Pagkabukas ng bahay bumungad samin ang mga limang mutchacha na nakahelera ampapanget naman nito
"Good Morning Master And Young Lady" bati nila samin at yumuko, sige yumuko na lang kayo kesa naman makita ko ang pangit nilanh mukha tskkk
"Ah Daddy San Po Yung Kwarto Ko?" Tanong ko dahil naaalibadbaran ako sa pangit nilang mukha except may daddy
"Tara sa taas ituturo ko sayo" sabi nito at umakyat na, bago ako sumunod sa kanila ay tiningnan ko muna ang mga mutchachat at body guards At inirapan ko mga to,
Sumunod na ako sa kanya, lalo akong napapamangha dahil mas maganda sa 2nd Floor Ithink Nga 5 Floor To, Parang mansyon nga yung bahay eh! No mansyon pala talaga, mga mga 7 ang kwarto dito
Sa kanan 3 at sa kaliwa 3 din at may kwarto din sa dulo yun ang pangpito,
Huminto kami sa dulo ito siguro kwarto ko? Wahhhh pinto Pa Lang Ang Bongga Na
"This Is your Room" nakangiti nyang sabi,
"I-ito po? Ang Ganda Po, Nakakahiya Naman Po Pwede Naman pong dito na lang ako " pa humble kong sabi, syempre kunyari ayaw ko dyan!
"Hindi Anak dito ka, Huwag Kang Mahiya Bahay Mo Na rin To" suss Alam Ko Yun Bahay Ko Talaga To,:) daddy talaga oh, okay sabi mo eh dito ako eh
Nagpaalam na ako at pumasok na, pagkapasok ko hinagis ko na lang sa isang gilid ang dala kong bag at tumalon sa kama, Ewan Ko Ba feeling Ko Ngayon Ko Lang Naranasan ang maging mayaman
Siguro Nung Wala Pa Ko Amnesia Mahirap kami? Kasi feeling ko hirap na hirap ako noon, yeah sinabi na sakin ni daddy na nagkaamnesia ako at naaksidente ako nung nag hiking kami hayyyy ayoko na nga pumunta dun
Tumayo na ako at naligo na dahil feeling ko ang baho ko na, tutal mayaman na ko maliligo ako ng gatas para pumuti ako at sakto na mukha talaga akong mayaman
.............
Nandito kamo ngayon ni dad sa harapan ng pagkain at ang mga mutchacha naman nakatingin lang samin so poor naman wala ba silang pera para makakain ng ganito tskkk Ang Bad mo talaga hana dapat maging mabait ka sa harap ng daddy mo
" mga Mutchacha este mga ate tara sabayan nyo na po kami" sabi ko, ewww ang bad ng idea ko! Grrr sana di sila sumalo nakakadiri pag sumalo sila samin
"Naku po young lady di na po" sabi ng isa sa mga namumuno sa kanila, Tskk Kunyari ka po if i know gusto mo talaga
"Ah ganun sige kayo bahala" sabi ko ja mahinahon, tumingin ako kay dad at ngumiti ito sakin, itutuloy ko sana ang pagkain ko ng magsalita si daddy
"Anak bukas gumising ka ng umaga at gumayak,Aalis tayo" sabi nito ng hindi tumitingin, San Naman Kami Pupunta?
"San po tayo pupunta?" Taka kong tanong,Sumubo na ako ng pagkain dahil bigla akong nagutom
"Uuwi Na Tayo Sa Pilipinas" napabuga ako sa sinabi nya what?!! Pilipinas? Di pa nga ko nakakagala dito! Pilipinas agad?! Tskk pero hindi eh kesa magreklamo ako baka palayasin ako
"Ah ganun po ba" sabi ko na lang grrr bwisit na matandang to! Kung di lang kita tatay napagsalitaan na kita! Bwisit to, sinisira nya ang beauty
Tinulo ko na ang pagkain ng tahimik at madaming iniisip, pero sa sinabi nyang pilipinas parang naexcite ako feeling ko may nagiintay sakin dun, at mahalaga sila sakin,baka mga kaibigan ko? Yeah tama
*ah dad i have a friend ba sa pilipinas?" Bigla kong tanong sa kanya, Natigilan si daddy sa pagkain at tumingin sakin,
"Y-yes Of course , But i dont know kung sino sila" ayy ganun di alam ni daddy
Napanguso ako sa sinabi nya hayyy
"Sige Anak Mauna Na Ako sayo Matutulog na ko" sabi nito at umalis na, Feeling ko umiiwas si daddy sa mga tanong ko at lagi syang gulat sa tinatanong ko at natataranta, bakit Ba Ang Daming Doubt Sakin? O well yaan na nga , nawalan na ako ng gana kaya tumayo na at lalabas na ng kusina ng may maalala ako
Tumingin ako sa kanila, Sa mga mutchacha
"Mga patay gutom kunyari pa kayo, kainin nyo na yan, Alam ko namang di pa kayo kumakain ng ganyan" sabi ko at tumalikod na, hayy nakakapagod na araw to
........
Sana Magustuhan Nyo Yung Update Ko :)
★Dont Forget To Vote This Chapter★
-PAKIBASA NARIN YUNG ISA KONG STORY. ANG TITLE NYA AY "DEALING WITH MR.PAKBOY"
BINABASA MO ANG
My Husband Is A Pure Demon
Romanceminsan ba natanong mo na ba sa sarili mo na, anong meron sya na wala ako? ano nga ba?? Tiniis Ko Ang Lahat Para Sayo Handa Akong Magpaalipin Para Lang Mahalin Mo Ako Tulad Nang Pagmamahal Mo Sa Kanya at mas higit pa dun. Bugbog,pasa Lahat Yan Tini...
