Na Al Die Jaren||JoLi

3

Pov Link (12 jaar)
Vandaag ga ik naar de middelbare school. Een kostschool (idk of t zo heet). Maar ik vind het helemaal niet erg want Joost gaat er ook naartoe. Joost en ik zijn nu al 2 jaar beste vrienden. Joost komt me zometeen ophalen en dan brengt zijn moeder ons daar naartoe. Ik pak mijn koffers en loop naar beneden. Mijn moeder staat bij de deur Joost komt naar binnen. "Heey Link ben je klaar?" Vraagt Joost. Ik knik. Ik druk een kus op de wang van mijn moeder en loop dan naar buiten naar de auto van de moeder van Joost. "Zin in?" Vraagt Joost "Ja best wel jij?" "Een beetje. ik ben bang dat niemand me gaat mogen" "Het komt wel goed. Oh en Joost onthoud dat ik er altijd voor je ben" zeg ik. Joost bloost een beetje en glimlacht. "Dankje" zegt Joost. Als we uiteindelijk bij de school zijn worden we uitgezwaaid en lopen we naar binnen. We lopen naar de balie. "Hallo naam alstublieft" "Joost en Link" " Oké jullie zitten samen met nog 2 jongens op kamer 336 hier is jullie sleutel. Jullie boeken en alles wat je nodig hebt ligt in jullie kamer" zegt de vrouw achter de balie. We lopen naar onze kamer en er staan al 2 jongens. "Hey ik ben Jeremy en dat is Harm" zegt de jongen die dus Jeremy heet. "Ik ben Link en dat is Joost" zeg ik. "Jullie kamer is daar" zegt Harm en wijst naar een deur. Ik knik en we lopen naar die kamer toe. Het is een best grote kamer met 2 bedden. De ene met donkerblauwe beddengoed en de andere met donkergroene beddengoed. "Welke wil je?" Vraagt Joost "Die" zeg ik en wijs naar de groene. "Oké" zegt Joost. We pakken onze spullen uit. Het is vandaag Vrijdag dus we hoeven niet naar school. Ik ga op mijn bed liggen. "Moe?" Vraagt Joost. "Ja" zeg ik. "Ga je slapen?" Vraagt Joost "Neh. Ga maar. Ik kom zo wel"zeg ik en Joost loopt weg. Ik denk na over ja gewoon mijn leven. Ik woon al vanaf mijn 5e alleen met mijn moeder. Mijn vader mishandelde mij maar vooral mijn moeder. Dat komt omdat hij altijd dronken was. Hij zit nu in de gevangenis. Ondertussen lopen de tranen over mijn wangen zonder dat ik t door heb. Ik hoor de deur open gaan. Joost komt binnen lopen. Als hij ziet dat ik huil schrikt hij. "Wat is er?" "N-nou ik dacht n-na over m-mijn vader" stottert ik nog van het huilen. Joost weet wat er is gebeurt met mijn vader. Hij komt naast me zitten en omhelst me. "Stil maar het komt goed". Als hij me los laat slaat hij één arm om me heen. Ik bloos...wacht Wat? Ik begin weer te huilen. Joost troost me. Hij is eigenlijk best leuk....

Hier een deel omdat JaniceSquadLover  zich verveelde en omdat ik aardig ben. ⭐?