6

157 11 1
                                    

~Shanna POV~

*Een half jaar later*

Ik werd wakker, het is nu 2 maanden dat de jongens weg zijn, alweer -_-. Ik wil en ga hun nooit meer vertrouwen!! Ze hebben het gewoon verpest! De kleintjes zijn ook al weg, tussen Didi en Mark is het uit en Simon bedreigd ons omdat hij wil dat we nooit meer met de jongens om gaan omdat het slecht is voor hun ''concentratie''. Ik zuchtte diep en liep naar beneden. Ik moet niet meer aan de jongens denken, wij allemaal niet... 'Hey.' Zei ik. 'Hey.' Zeiden de andere tegelijk. 'Ik wil verhuizen, weg van dit huis, van deze stad, weg van dit land.' Zeurde Didi. 'Ik wil ook weg!' Zei de rest. 'Goed, we gaan weg uit dit land...' Zei ik. 'NAAR IERLAND!!' Gilde Tess. 'Ja!' Zei Didi. 'Nee!' Zei Roos. 'We gaan naar Frankrijk!' 'Dacht het niet! Ik wil niet naar dat land met die stinkkazen! Canada is gewoon beter!' Zei Tara. 'Nee, Amerika is gewoon de beste!' Zei ik. 'Maar daar zijn de jongens ook.' Zei Roos. 'We gaan dan maar naar Ierland...' Zei ik snel. 'Dan kunnen we Tess blij maken, zij komt immers uit Ierland.' Zei Tara. Tess knikte overdreven blij. 'Maar niet naar Mullingar...' Zei Tess. 'Nee, dat denk je zeker aan de tijden met Niall in je jeugd?' Vroeg Roos. Tess knikte. 'Ik ga een huis zoeken die te koop staat in Ierland en dan kunnen we eindelijk verhuizen... We kunnen dat eindelijk een nieuw leven oppakken.' Zei Didi. We knikten allemaal en gingen naar boven om ons klaar te maken, het begin op een nieuw leven. 

Vergeef me | One DirectionWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu