Elimdeki EXO Anıları

14. Bölüm - We Were In Love -

Yataktan gördüğüm kabus ile fırladım. Telefonu elime aldım ve saate baktım

10.03

- Tanrım, neredeyse öğlen olmuş...

Dün yaşadıklarımdan sonra kendimi odaya kitlemiş, erkenden uyumuştum. Uyku bana göre en iyi acılardan ve sorumluluklardan kaçış yoluydu.

Telefonuma anlamsızca bir süre baktıktan sonra Betül'den mesajlara bakmaya karar verdim.

Betül ailemin ölümünden sonra benimle yaşamaya başlayan, öz olmayan ama öz olacak kadar değerli ablamdı.

Mesajlar Betül'ün yanına gitmeme yönelikti...

~~~~~~~~~

EDA

BH ; SİZ NE YAPIYORSUNUZ BURADA ?!

Baekhyun'un bağırışı ile yerimizden sıçrayarak kalktık.

Kai ise uykulu uykulu Baekhyun'a cevap vermeye çalışıyordu;

+ Sen bizi nasıl buldun? Bu iyi birşey aslında...

Baekhyun iki elini bizi kaldırmak için uzattı.

BH ; Chanyeol laf yetiştirip duruyordu "Kai nerede, o aptal neden hiçbirşey yapamıyor?" gibisinden...

- Kendisi o kadar zekise kendi işini kendi halletsin!

Baekhyun ve Kai sesimin yükselmesi ile bana baktılar

BH ; Mantıklı birşey söyledin... Beynin varmış.

- Nasılda beynimin olduğunu farkettin... Sende olmayan şeyi fark edemezsin sanmıştım.

+ Baekhyun saygılı konuş!

Baekhyun, Kai'nin arkasına geçip omuzunu patpatladı

BH ; Hyunguna daha saygılı konuşmalısın Jongin... Aksi taktirde dayak yiyeceksin.

Kai sinirden kudurmak üzereydi. Ortamdaki ciddiyet hapşurmam ile yok oldu.

+ İyi misin Eda ?!

Baekhyun kendinden gurur duyarcasına gülmeye başladı;

BH ; Hala o aptal şakanın etkisinden çıkamamışsın bakıyorum da.

Kai, Baekhyun'a doğru bir hamle yapmaya kalkıştı onu kolundan tutarak engellendim.

- Kai.. Hadi yukarı çıkalım.

BH ; Haklı. Bende senin şu getirmeyi başaramadığın şeyleri getiririm.

Kai daha çok Baekhyun'u dinleyemeyecekti elimden tutarak hızla yukarı doğru çıkmaya başladı. Çok sinirli olduğu için elimi sıkıyor, canımı acıtıyordu. Odaların oraya geldiğimizde dayanamadığım için ona seslendim.

- Kai.. Canımı acıtıyorsun.

Kai bir anda benim odamın önünde durdu ve bana döndü

Kai; Özür dilerim, amacım gerçekten bu değildi

Kapıya doğru yaslanarak konuştum;

- Bunu biliyorum ama... Lütfen bana bir daha temasta bulunma.

Hızla utancımdan kapıyı açarak içeri girdim ve Kai'nin suratına kapıyı kapattım. Sessizce kapıya doğru fısıldadım.

- Ben özür dilerim ama bunu yapamam... Sana yaklaşamam...

*･゜ﾟ･*:.｡..｡.:*･'･*:.｡. .｡.:*･゜ﾟ･*

AYŞE

Ne kadar zamandır şu boş duvara baktığımın haddi hesabı yoktu. O salak Eda yüzünden zaten bokun içinde olan hayatım daha da boka battı. Derdi ne onun? Yeol ile neden arama giriyor? Bunları düşünürken kapı tıktıklandı ve içeri Sehun girdi. Daha fikrimi sormadan karşıdaki koltuğa attı kendini.