Deel 1

15 0 0
                                    

Ik vlieg met mijn ogen door de regels wat ik getypt heb. Ik check ze wel 100 keer om zeker te weten dat het mensen aanspreekt en het goed is geschreven, dyslexie zit me erg in de weg. Ik staar nog zeker 10 minuten naar het beeldscherm als het op slaapstand geactiveerd word. Daar zit ik dan, een meisje van 16, met bruin stijl haar en bruine ogen. Ik klik op mijn muis en zie mijn muis-pijltje op "plaatsen" staan. Ik ademde diep in en klikte. "Uw bericht is geplaatst!" Zag ik midden in het beeld. Ik zal wat dan ook die tocht gaan maken. Dit weekend. Nog 2 dagen en dan is het zover. No matter what, ik ga. Ook als ik in mijn eentje moet. Ik kijk naar de tas die al klaar staat onder mijn bed. Mijn ouders zouden dit nooit goedkeuren, te overbezorgd zijn ze. Ik wil alleen wat spanning in mijn leven, ik ben 16 jaar, maar word behandeld als een 5 jarige die niet alleen de buitenwereld aankan. Ik kijk naar de map die ik heb gemaakt en vouwt die uit. Van Den Haag centraal, door naar zeeland. Daarna Noord-Brabant, heel Limburg op en neer en dan naar Utrecht. En zo blijf het ik nog 4 keer herhalen dat ik het zeker weet, mijn ogen worden groot en ik krijg een brede lach op mijn gezicht. Ik kijk op mijn computer en zie dat ik 2 mailtjes heb. Met een blij gevoel open ik ze. "Twee mensen zijn geintereseerd!" Roep ik enthousiast in mezelf. Een jongen genaamd Troy, en een meisje genaamd Katy. Het verbaasde dat er een meisje tussen zat. Achja, dan ben ik niet de enigste. "Miley eten !" Hoorde ik vanaf beneden. Ik deed de computer op slaapstand, en strompelde naar beneden. Aan tafel was het erg stil. Mijn vader brak het ijs om te vertellen wat we van de zomervakantie gaan doen. Heerlijk 2 weken naar Tenerife. "Heerlijk 2 weken in mijn eentje bedoel je " dacht ik. Sinds mijn ouders gescheiden zijn, gedraagd mijn vader zich heel anders. Veel opgewekter, en hij heeft alles over voor mijn stiefmoeder Isa. Ik persoonlijk had geen goeie band met haar, wat het thuis moeilijk maakt. Ik ben namelijk enigskind, en dat is nog vervelender. Ik kon moeilijk over problemen praten, en mijn vrienden worden er ook zat van na een tijdje. Daarom zit ik graag achter de computer en chat met mensen online, en daar kan ik alles eruit gooien. Na het eten ga ik weer naar boven, ik check de computer. Nog geen nieuwe meldingen. Ik ga op mijn bed liggen. Over 2 dagen is het zover, de allereerste keer.

First TimeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu