Στην παλιά πλατεία
Στην παλιά πλατεία που κοιμάται
Καί κανένας τώρα δεν περνά διαβάτης
Λές ζωή δεν έχει κ'είναι πεθαμένη
Η παλιά πλατεία που κοιμάται.
Μιά σειρά ανώνυμα κι έρημα παγκάκια
Όψη ανθρώπου π'άφηκαν έχουν πονεμένη,
Χύνεται στο πάρκο το βουβό φεγγάρι
Δέντρα καί παγκάκια μ'άσπρο φώς τα ραίνει.
Τι γλυκό τ'αγιάζι το πρωί στον κήπο...
Κάπου εδώ στο πάρκο της παλιάς πλατείας
Με βαριά μισόκλειστα βλέφαρα ρεμβάζω,
Από τότε πού 'φυγες πέρασε καιρός!
(Ρίτα Μπούμη Παπά)
YOU ARE READING
ΌΡΘΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ ΣΚΈΨΕΩΝ 👩🌺💞💛👩😇💞🌺
Short StoryΧΟ ΤΣΙ ΜΙΝΧ (1892-1969) Έστω καί με σφιχτά δεμένα Πόδια καί χέρια, Ακούω τα πουλιά παντού Ρουφώ των λουλουδιών τ'αρώματα. Ακούω κι οσφραίνομαι. Ποιός θα μπορούσε να μ'απαγορέψει Την ευτυχία αυτη;; Που κάνει την πορεία λιγότερο πικρή Τον άνθρωπο πιό...
