Six month ago, normal pa ang buhay ko.
Normal means, sunud-sunuran pa rin ako kina Daddy na walang ibang ginawa kundi ang imanipulate ako na sarili nyang anak.
So I decided to cross the bridge and break the walls.
I can't believed na ganito pala pag may freedom. Yung nagagawa ko ang gusto ko ng walang sasampal at mananakit sakin pag uwi sa bahay. Yung magkaroon ng true friends na di after sa yaman namin. Yung posible pala na may magmahal sakin at kayang tanggapin yung totoong ako, hindi yung nagustuhan lang ako kasi maganda daw ako.
Pero dapat pala diko na ginawa yun. Sobra kong pinagsisisihan ang lahat. Pero kelangan kong gumanti. Even if it cause my heart.
Mendez's Mansion... 6 months ago....
"I can't believed this Dad. You can't force me to marry a guy I just met."
Kagagaling lang namin sa Vuille Hotel. Sinama ako ni Daddy para daw ma-meet ko yung investor at para din daw sa business meeting nila. I don't know that talking about my marriage was their business. And worse, marriage with the old man's son.
"Yes you will. Kelangan natin sila para makapagpatayo ng maraming branch ng Ancient Scrolls sa Asia."
"Dad, hundreds of branches na yan all over the world. Dipa ba kayo kuntento?
"Let's not talk about it. Matulog ka na. Bukas mamamanhikan na sila Henry."
"Dad! You can't do this to me!"
"Yes I can.. Go to your room. I have lots of important things to do."
Nagdadabog akong umakyat sa hagdan. Pero bago ako makapasok sa kwarto ko...
"Oh and by the way, magtatransfer ka sa St. Andrews University."
"I don't wanna! Nandun sa Larkspur Univ. yung bestfriends ko! You can't just sent me to that school---."
"Stop being a nagger. Go and sleep now." Tas pumasok na sya sa office nya sa bahay.
Para akong de-susing manika. I can't decide and move on my own.
Ayoko na. Diko makakayang mabuhay ng ganitong na lang palagi. For goodness sake, I'm 18. Kaya ko ang sarili ko. I don't want anyone to control me. I start packing my things. Siguro kina Patricia muna ako magse-stay.
Tinawagan ko sya.