Boyfriend Hunting (BoyxBoy) -Completed-

Chapter 12

Chapter 12 : Without You

Isang buwan na ang nakakalipas pero di pa rin ako makarecover,Patuloy pa rin ako nagluluksa sa pagkawala ni Iñigo. Hindi ako makatulog sa gabi dahil sa paulit ulit kong iniisip yun. It's unfair! Anong intensyon ng mga lalaking yun bat ginawa yun samin.I was blamed by tita and his sister sa naganap.

"Bes,Samahan mo nga ako sa Bar" text ko kay Zaira. I was totally drained ,hurt,suffer and missing! I saw Zaira waving her hands just to recognize them. She with Laurence and Zeph. They looked at me like I'm pitiful person which I never wants to BE. Dumaritso nalang ako sa loob at pumwesto sa bakanting table. Zeph offered me a drink..

"We just here for you" sabi nito. Tumabi sya sakin pero imbes na makomportabli ako ay nairita nalang. Nasaan ka Zeph nang kailangan namin ang tulong mo? Sabi mo Just Call You!

°°°°°°° ZEPH POV°°°°°°°

Should I stop searching those bastard persons? Habang nasa byahe galing sa pinangyarihan ng krimen kasama si Laurence na kanina pa nag aaya pumunta ng Bar. I laughed at him. He stared while giving his fuck you sign!

"Pre naman naiinis na si Zaira,nandun na daw sya naghihintay sa bar! Bilisan mo naman ohhh" naiinis na sabi nito. Hay nako naging sila lang ni zaira nag-iba na agad? PAG-IBIG NGA NAMAN.. Hindi ko inaasahan si Cion sa bar. Sya pala ang dahilan bakit nandito kami.Ni hindi nya ako makuhang tignan kahit sa isang sulyap lamang. Nakakailang bote na sya.Kung ano anu na ang sinasabi tungkol sa kanila ni iñigo, iiyak at tatawa ,sisihin ang sarili sa nangyari. minabuti ko nang ako na maghatid sa kanya sa bahay subalit umayaw ito. Isa rin sa sinisisi niya ay ang Papa nya.
"Walaang kwenta ka pala no? Hahaha umasa akong magiginh Superman ka ulit pero wala! Walang kwenta!" Sabi nito. Alam kong lasing lang sya.

"Nandito na tayo sa bahay." Inalalayan ko syang maglakad.
"Nakauwi na ba si Iñigo? Miss ko na yun ehh.. " pagkasabi non tuluyan nang nawalan ng malay. Hindi ko alam kong naawa lang ba ako sa kanya o mahal ko pa sya?
"Pre! Happy birthday pala ,Pakiss nga ohh" pagbati nito sakin tsaka umaktong hahalik.

"Lasing kabang ulol ka? Tumigil ka nga baka maano lang kita" sabi ko. Lumabas ako ng kwarto tapos inaya si Laurence sa sala para hindi maistorbo ang pagpapahinga ni Cion.

"Di ako lasing no? Takot ko lang pagsamantalahan ng mga babae dyan!" Sagot nito. Wow lakas ng kompyansa ah!
"Hahaha Gago to, Buti di ka naduwal sa sinabi mo?" Inakbayan ko sya tsaka sinabi ang mga plano.

°°°°°°°° Cion POV°°°°°°°
Sometimes I need to forget everything about yesterday pero I will never give Up about Iñigo's case.I sat and feel the new day ahead. Hindi na malayan na pumasok na pala si Zeph sa kwarto. I missed him too, Napayakap nalang ako sa kanya. Inaya nya ako para kumain. Inalalayan na para bang napilayan.

"Good morning Cion, Musta ang tulog?" Bati sakin ni Laurence na halatang mang iimnis na naman dahil sa taas ng kilay nito. Inilipat nya ang tingan mula sakin papunta kay Iñigo sabay sabing "Habang yung isa dyan,Di nakatulog" dugtong nito.

"Ako ba yung tinutukoy mo? Sinungaling!" Depensa nito sabay pasekretong pag-apak ng paa kay Laurence. Sabagay halatang sa naglalakihang eye-bag nito.Umiling iling ito.

"Ahhmm.. Zeph?" Sabay turo sa Cake.
"Ahhh.. actually yung cake na yan ay kahapon pa! Nakalimutan lang ibasura since yesterday ang birthday ni Zeph" paliwanag ni iñigo. Tumayo ako sana ako kahit maliit na piraso lang kaya Lang pinigilan ako ni Zeph. He's face becomes angry. He command me not get a Little piece of his cake. Ang damot! Parang kaunti lang naman.

"HOY pre ! Hayaan mo na si Cion, baka naman nagbubuntis na siya sa ginawa mo kagabi.. Cion wala kabang napapansin o naramdaman kagabi?" Ngumisi ito ng nakakaloko. Aba malay ko ba? Ehhh.. Wala akong maalala.