Boyfriend Hunting (BoyxBoy) -Completed-

Chapter 13

  Chapter 13 : (HERE I AM) KUNWARI MANHID AKO

°°° Zeph POV°°°°

I confessed.

"Bad breath ba ako? Masama ba akong tao? Then Why?" Zaira was acting just like movie scene we had watched last night. She was irritating ! Trying to image out what she saw yesterday!

"It's not my intention" maikli kong sambit. She started to point her lips from side to side!

"Well, Single naman si Cion. Tsaka why are you too defensive?" Sabi nito habang inaayusan ang boyfriend nyang si Laurence. Nilalagyan ng lipstick matapos nitong iclip ang buhok.

"Pre bakit ba ang hilig ng mga babae magmake up? Tsssk! Nadadamay nako eh! " Naiirita nitong tugon. His face wasn't good as pretty! Hahaha nagmukang clown ito kaya naiinip na talaga.

" Just keep my secret safe" .. Nasa Swimming pool kaming tatlo. I noticed Cion. While nodding at him,he offered a cup of coffee.

I accidentally said that:
"Ang sweet mo naman" .. What!! Anong meron sa Bibig ko. Shut-up damn mouth.

"Ha?" He was moving certainly jusy like moving hand's clock.

"I said, Ang sweet naman ng Kapi"

"Maliit na bagay" sabi nito sabay naglakad pabalik sa loob ng bahay. Sinudan ko sya. May kinuha syang larawan sa walit nya.

"Hmmmmn.." ako. Napatingin sya sakin. Inaya nya ako palapit sa kanya. His face become serious and furious. He kissed me but nothing that compassionate.

"Mahal mo ba Zeph?" Tanong nito samantalang guhit sa mukha nito ang pagkamuhi. I don't why. Siguro hindi pa sa oras na ibulgar ko ang nararamdaman ko sa kanya lalo pa't parati kong sinasabi sa kanya na Hindi ko sya type.

"No, I won't" I replied.Napailing sya sakin.

"Nanloloko ka ba ng tao? You deserve to be Alone Zeph, makasarili ka. Alam mo ba sa pakiiramdam na ipaparamdam sa yo na mahal ka? Pero Okay lang sana sakin! Pero sana hndi ko na nalaman pa! Total napakawalang kwenta mong kaibigan kay GidIñigo dahil ni hindi isang pakikiramay manlang wala akong narinig sayo! Nasasaktan ako Zeph pagnakikita kita marahil naaalala ko sayo si iñigo pero bakit ganun Zeph? Manhid ka ba?!" Sabi nito. It was like those bombs exploded in my heart. Ramdam ko ang sakit na nararamdaman nya kaya di na ako nagsalita besides niyakap kk nalang sya sa akala kong makabubuti sa kanya.

"Nandidire ako". Sabi nito sabay suntok sa kanang pesngi ko.

"God knows how I tried to be a hero Cion, Tinatanong mo sakin kung mahal ba kita?!! YES!! NAUNAHAN LANG AKO NG TAKOT NA HUMANTONG TAYO SA RELASYON WALANG KASIGURADUHAN BECAUSE I'M NOT YET DECIDED WHAT LIFE I WANT TO BE KAIBIGAN AT ISANG RASON DUN KASI KAYO NA NI IÑIGO! Ayaw kong mawalan ng kaibigan dahil lang dun.!" sumbat ko sa kanya. Napalunok sya sa mga sinabi ko yung para bang hindi makapaniwala.

"Takot ka dahil DUWAG KA ZEPH!?!! sana naging tayo nalang para ikaw nalang ang nawala hindi si iñigo para walang sakit dito sa dibdib ko!" Sigaw niya sakin sabay nagwala. Pinaghahagis nya yung mamahaling antique base at kung anu-ano pa.

"Sa palagay mo hindi ako nasasaktan sa mga nangyari Cion? Ano yun KUNWARI DI RIN AKO NASASAKTAN! KUNWARI DI AKO APETAKDO SA PAGKAWALA NI IÑIGO! KUNWARI WALA AKONG NARARAMDAMAN? ANO MAGKUKUNWARI NALANG BA AKO HANGGANG SA HULI NA ANG LAHAT?! DAMN IT CION!!" Sumbat ko sa kanya. He was feeling to himself the way his gestures move.

"I'm s-sorry na carried away lang ako" sagot ni Cion na humaagos na ang luha. Gusto ko sana syang punasan pero natotorpe na naman ako.

"Just help yourself! Kasi ako I save Iñigo in many ways unlike you" I frankly.