The Day I Fall

Fall 1

"Anak are you sure na kaya mo nang mag isa diyan sa pilipinas?"

Alalang alala sila mommy at daddy sakin sa pag uwi ko ng pilipinas even my kuya . They are all worried dahil bukod sa malayo ako sa kanila ako lang ang nag iisang anak na babae.

"Yes myy, dont wory please napag usapan na po natin to diba? I cant stay there myy. Naalala ko lang lahat"

And yes I run here at Philippines because something happen that I cant easily forget. In the first place what would I have to forget him right? The one I loved.

"Okay anak basta mag iingat ka diyan ah, malayo ang san franciso anak. At diko alam ang gagawin ko pag may nangyaring masama sayo"

"Yes myy, I love you. Also to dyy and kuya. Take care myy"

I miss them, kahit na 2 weeks palang ako dito. Ay parang hinihila na ako pabalik ng San francisco but I cant, I just cant na araw araw maalala ko. Na sa bawat araw magsisi ako na hindi ko siya pinakingan its been 8 fucking months and steal I cant forget, I can't easily move on and leaved at sanfo with my family.

Mas pinili kung umalis at mag isa dito sa pilipinas para takasan lahat ng masasakit na alala ko. Lahat ng pag sisi ko . Gusto ko makalimot sa sakit na dala dala ko, gusto ko huminga sa lahat ng sakit na nararamdaman ko kasi mahal ko siya mahal na mahal pero anong  ginawa ko? The one person I loved is now gone, wala na siya at lahat yun dahil sakin.

"Beb, bat kasi kailangan na diyan kapa mag stay sa pilipinas? Ang laki laki ng Sanfo bakit kailangan diyan?"

"Eiza, how many times na uulit ulitin ko sayo na kailangan ko to pa-"

"Ano para sa sarili mo? Lagi nalang bang sarili mo? Ano nalang kaming mga iniwan mo dito? Di mo man lang ba kami naiisip?"

Naiiyak niyang sabi. I love this girl kasi ramdam ko kung gaano siya nasaktan sa pag alis ko.

"Ganyan ka na ba ka sel-selfish?"

Na kinapiyok pa ng pag sasalita niya. Na gusto ko ng tumakbo pa sanfo. Kapatid na ang turing ko sa kanya and god knows kung gaano to kahirap para sakin.

"No-no Eiza, Listen I dont want to be selfish okay but being selfless kills me. Eiza ang sakit padin e. Please babalik ako I promise. Babalik ako kung kelan okay na ako at maayos na ako"

I give her assuring smile, and she smile too. Thank god

"Promise me that! I hate you. Gusto ko mag tampo at magalit sayo pero hindi ko kaya kasi naiintindihan ko naman e, nakita ko kung paano ka nasaktan. Kung paano nawala ang kaibigan ko ng mawala din siya ka -"

"Im tired Eiza, I need to rest beb. I love you and always take care okay"

I cut her, hindi pa ako handa marinig e. Nasasaktan padin ako.

"Umiiwas ka nanaman, but sige I love you more okay. Im always here. I also have to go your kuya is waiting for me"

She giggled, yes my best friend eiza is my brothers girlfriend. Thats why I love them both.

After my video call with eiza, bumaba na ako para kumain. Nakatira ako ngayon sa bahay namin sa makati. My dad buy this house for a family vacation but here I am leaved here for good.

"I almost forgot di ako nag grocery"

Iritang sabi ko sa sarili ko, hayy! What can I do now? I only have eggs and can goods.

"Meatloaf will be fine"

and get the can opener and cooked it. Im hungry my god. For god sake 10 pm in the evening is not a joke right? Nalilipasan na ako.

Pagtapos ko kumain nag stay muna ako sa sala para manuod ng movie, I think di parin sanay ang katawan ko, na feeling ko umaga parin. Pero pasukan na namin next week kaya siguro kailangan ko nadin sanayin sarili ko.

12:27 when I decide na umakyat na para mag pahinga and im sure that tomorrow will be a longed day for me.

I need to redecorate our house, I need also kitchen equipments because I loved cooking. And more of course.

Also some school stuffs, so I really need to rest.

I wish Clark is here with me..

Aishh! Erase how can you moved on if you always think of him! My god! I know you still loved him but please!

New Life
New environment
New people
New Stephanie Heaven

I need that :-*

(A/N: My god! Well sinunod ko lang po sinasabi ng utak at puso ko. Thats all)

-imbabykiss