YAĞMURUN KOKUSU

5.BÖLÜM

  Hava yağışlıydı.Sanki filmlerdeki gibiydi.Herkes simsiyah giymişti ve siyah şemsiyelerle mezara bakıyorlardı.Yağmur ise avucuna toprak almış saklıyordu.Herkesin gitmesini bekliyordu.Çünkü tek başına kalmak istiyordu.Babasının daha ölmediğini bilmek,babasını geri getirmek istiyordu.Babasının ağladığını düşünerek cebinden bir parça mendil çıkardı ve mezarın üstüne koydu.Sonra da çalan telefon üzerine telefonunu sessize aldı.Bu sırada herkes yavaş yavaş gitmeye başlamıştı.Ve Yağmur sonunda tek kalmıştı...

****
 
  "İstediğin başka bir şey var mı Yağmur?" diye sormuştu Nisan ama cevap alamamıştı.Çünkü Yağmur makyaj yapıyordu.Makyaj yaparken rahatsız edilmekten hoşlanmazdı.

  "Yağmur ben çıkıyorum ona göre yoksa senin bu uyuşukluluğunla geç kalıcaz!" dedi Nisan ve kapıyı sertçe kapattı.
   5 hafta önce ölen babasının evinde tek başına kalmıştı Yağmur.Birden bir ses duymasıyla irkilmesi bir olmuştu Yağmur'un.Makyaj malzemelerini bırakıp sesin geldiği yöne doğru gitmeye başladı.Sonra ses sanki yer değiştirmiş gibi başka bir yerden gelmeye başladı.Yağmur bir an ne yapacağını şaşırmıştı ama tekrar sesi takip etmeye başladı.Sonra ses yine başka bir yerden geldi.Yağmur olduğu yerde kalmıştı.Yine sesi takip etmeye çalışırken bu sefer sesler sırayla her tarafa yayılmaya başladı.Sesler o kadar gürültülüydü ki Yağmur kulaklarını kapatarak korkusuna engel olmaya çalışıyordu.Ama maalesef olamıyordu.
  Yağmur bu sefer bağırmaya başlamıştı.Olduğu yerden evin çıkış kapısını gözleriyle arayıp bulduğu gibi koşmaya başladı.Birden kapıların açık olduğunu gördü.Ama bunu düşünecek vakti yoktu.Biraz daha hızlanarak merdivenlerden inmeye başladı.3.merdivende ayağı takılıp yuvarlanmaya başladı.Sonuncu merdivende yani tam kapının önünde durdu.Kalkmak isteyi gelirken kapılar kapandı.Bütün perdeler kapandı.Kapılar kitlendi ve bir kırmızı ışık görmesiyle bayılması bir olmuştu.Sanki bunları yapan bir insan değilde başka bir varlık yapıyormuş gibi geliyordu Yağmur'a.Bu yüzden içinden de dışından da bütün bildiği duaları okudu.Hatta babasıyla aylarca çalışıpta ezberleyemediği ayetel kürsiyi bile su gibi okumuştu.Hatim indirdi desem yeridir.
  Kalkmaya çalıştı ama bir yere bağlı olduğu için fayda etmedi.Aslında bayıldıktan sonra hemen ayılması biraz saçma geliyordu Yağmur'a daha önce böyle deneyimleri olduğu için.Normalde 2-3 saat uyanmaz hatta zar zor uyanırdı.Ama şimdi sanki bir saniye önce bayılmış gibiydi.Sonra bir ses duydu.Tahminleri %50 doğru çıkmıştı.Bu sıra dışı bir varlıktı.Kırmızı gözler,boynuzlar,simsiyah gövde ve o uzun tırnaklar.Evet,bu oydu.Yağmur'un kabuslarındaki varlık buydu.Peki ya burada ne yapıyordu.Onun evinde değil kabuslarının içinde olması gerekiyordu.Varlığın gözleri Yağmur'a bakıyordu.Yağmur daha çok korkmaya başlamıştı.İçinden çığlık atma isteği o kadar çok geliyorduki sanki içinden fırlayacakmış gibiydi.Sonra istekleri kıramadı ve çığlık attı.Ne olduysa o zaman olmuştu.Büyük bir uğraşın sonunda yendiği Yağmur'un kabusu geri dönüyordu...