chapter 7

300 4 0
                                    

Kinabukasan ay pumasok si Tin, pero this time ay solo na siya dahil ayaw niya mapahiya ang mga kaibigan sa gagawin niyang iyon. Hinanap niya si Slater para naman matapos na lahat.

Tin: (sa sarili) asan na ba yung pangit na yun ?!! (nang biglang may humigit muli sa braso niya)

Slater: Hello Tin !!

nagulat si Tin dahil ibang-iba ito sa Slater na nakikita niya at nakaaway niya.

Tin: oh ?! himala ata nag- dilang anghel ka .. JAN SLATER YOUNG !!

Slater: (na-shock dahil ang sarap pakinggan ng pangalan niya ng banggitin ito ni Tin) anyway , hello lang naman yun .. I just want to talk to you about sa nangyari kahapon. Look, ..

Tin: (hindi na pinatapos ni Tin ang pagsasalita ni Slater) wag kang mag-alala , gagawin ko !! kaya pwede ba pagkatapos nito, ibalik mo na ang scholarship ko !! makinig kang mabuti !! (naglalakad ng mabilis papunta sa gitna ng oval ng school)

Slater: Look Tin, (hinahabol si Tin) hey !! hintayin mo naman ako !

Look, IM SORRY !! SORRY !!

Tin: (nagulat) --sorry daw ?? ano bang sinasabi mo dyang pangit ka ?!

Slater: (lumapit kay Tin) sorry, kasi ..

Tin: kasi ??

Slater: kasi nasaktan kita .. sorry dahil hindi ko man lang isinaalang-alang yung mga mangyayari nung ginawa ko to, sorry dahil aalisin ko yung pag-asang matutulungan mo yung pamilya, i'm very sorry Tin ..

Tin: ikaw ba yan ?? Mr. Pangit , JAN SLATER YOUNG ?? nasapian ka ba ??

Slater: kung ayaw mong tanggapin ang sorry ko, then. so be it !! sumigaw ka na gusto mo ako or tanggapin mo ang sorry ko para maibalik ang scholarship mo?? (pagbibirong sabi nito)

Tin: apology accepted Mr. Pangit !! i mean , Mr. Young !!

Slater: and one more condition ..

Tin: (kinakabahan) ano naman yun ??

Slater: friends ? (sabay lahad ng kamay nito at ngumiti)

Tin: (hindi alam ang isasagot, pero nilahad na rin ang kamay dahil gusto rin naman niya ang makamayan ang binata) friends :))

Slater's POV

nang tanggapin ni Tin ang kamay ko, hindi ko alam ang mararamdaman ko. Grabe !! nung ngumiti siya dahil magkaibigan na kami, para na akong lulutang sa sobrang saya. Her sweet smile makes me hypnotize and her soft hand made me feel that i'm the luckiest to hold those. And finally, naamin at natanggap ko na nga sa sarili ko na i'm in love with Tin.

Tin's POV

ano ba tong nararamdaman ko ?? bakit parang may dumaloy na kuryente sa katawan ko ng ibigay ko ang kamay ko kay Slater ?? parang may magnet sa kamay niya na walang pag-aalinlangan kong ibinigay ang kamay ko. At nung ngumiti siya, parang gusto ko ng magbalid sa saya ng makita ko ang ngiting yun. In love ba ako sa kanya ?? di kaya paghanga lang ito ?? pero sana ganito na lang palagi.

Just the way you are :))Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon