GILLIAM'S POV
2 years after
"Ney! Honey! Antagal mo!" Bulyaw sakin ni Gia mula sa labas ng bahay ko. Buntis kasi kaya mainitin ang ulo.
"Wait lang pwede??" Sigaw ko rin habang papalabas ng bahay. Nakasimangot siya at naka bestida na pambuntis. Malaki na kasi ang tiyan niya. 5 months na.
Hinalikan ko siya sa noo at yung tiyan naman niya."Kumusta na kayo ni baby?" Tanong ko habang inaalalayan siya papasok ng kotse ko. Nag drive na ako.
"Okay naman. Sa mall tayo please?" Pangungulit niya. Kinurot ko ang pisngi niya gamit ang isa kong kamay.
"Yes 'Ney" at nag-drive na ako papuntang mall.
Pagdating namin sa mall ay kumain muna kami bago maglibot. Balak kasi namin bumili ng mga gamit ni baby.
*kring,kring,kring!* ingay ng ringtone ko. Sandali kaming napatigil ni Gia sa pagkain."Ampangit ng ringtone mo 'Ney. Hahahaha!" Giit ng buntis. Napangiwi naman ako bago sagutin ang tawag.
"Hello?"-ako
[Brad! May nakita ako brad!] Ahhh si Karlito lang pala. Tropa ko simula pagkabata.a May nakita daw siya?
"Bukas na third eye mo brad?!" Gulat ko na tanong.
[Ogag ka! Hindi multo brad, tao! Tao mula sa nakaraan!]
"Eh di multo nga! Ogag ka rin dyan eh," natatawa kong sabi.
[Aish! Hindi nga brad! Si J-A-I-N-I-E brad! Si Jainie! Nandito na siya sa Pinas brader!] Sandaling nagloading ang mga sinabi ni Karlito sa akin. Si Jainie, nandito nq sa Pinas?
"Eh ano naman ngayon? Psh," walang gana kong sagot. Pero sa loob loob ko ay kumukulo na ako sa galit. Ewan ko kung bakit.
[Wushuu~ Bitter ka na nyan brader?] Natatawang tanong niya.
"Sarap mo katayin, sige na at kakain pa ako. Salamat sa walang kwentang balita,"
[Hahahahaha!!!! Bitter! Bye] *toot,toot,toot* Tarantado talaga yun .
Bigla ko tuloy naalala lahat ng hirap na dinanas ko kakahintay para sa kanya. At nagagalit ako ngayon. Wala na akong pake sa kanya. Pero paglingon ko...
Shete na malagket. Andito talaga si Jainie?! Well, kalma lang Gilliam, kalma, naka move-on ka na di ba??? Masyado na naman akong nagiging hot. Kalma~ Kalma lang~~~
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*
JAINIE'S POV
I'm Jainie (Jay-ni or Jey-ni) Vargas by the way, 2 years have passed pero wala pa ring nagbago sa nararamdaman ko. Yes, iniwan ko si Liam, but for a reason. Para sa pag-aaral ko, para sa Dad ko. Na tapos ko na ngayon, na wala na ngayon.
Hindi niyo alam kung gaano kasakit ang napagdaanan ko habang nasa Europe kami.
Pero past is past. I'm back now and hoping Liam will forgive me. I really hope so. Kasama kong pumunta sa mall si Jecho (Je-co) para mamili ng mga gamit para sa bago kong bahay. Kakagraduate ko lang last month and as promised ay uuwi na ako ng pinas for good.
Pumunta lang naman ako sa Europe para mag-aral at bantayan ang papa ko in his dying days. May cancer siya at malala na ang condition niya.
Doon kasi kami nila mommy at daddy nakatira dati pero nagdecide sila na tumira sa Philippines para ma-experience namin ang culture dito.
Si Mommy kasi ay half-Filipino at tumira dito for half of her life bago makilala si Dad na full European...
"Echo, dito muna tayo sa baby section," sabi ko sa kasama ko na nagc-cellphone. Tumango lang siya at sumunod sa akin papasok sa baby section ng department store.
Isang pamilyar na bulto ng lalaki ang nakita kong namimili sa shoe section.
"Bhe..."
YOU ARE READING
Cursed Bracelet
Short StoryWhat if you lose someone because you made a permanent decision for a temporary emotion?