Rüzgar yavaş yavaş eserken KOKUSU kalmıştı ondan bana.
Anılar gözümün önünden bir bir geçerken GÜLÜŞÜ kalmıştı ondan bana.
Fotoğraflara teker teker bakarken HAYALLERİ kalmıştı ondan bana.
Gözüm bir yerde takılı kalırken uzun uzun BAKIŞLARI kalmıştı ondan bana.
Akşamları korka korka uyurken SESİ kalmıştı ondan bana.
Biraz SEVGİYDİ ONDAN BANA KALAN
Biraz ÖZGÜRLÜKTÜ belki ONDAN BANA KALAN
Belki biraz AŞKTI,BÜYÜK BÜYÜK YAŞANMIŞLIKTI.
Belki de Belli olmayan bir sonla baş etmekti Ondan bana kalan.
Hem belli bir çizginin dışına çıkmamaktı hayat,hemde özgürlüğün değerini elinde bulunduran,ömrü boyunca tutacak olan kuş misaliydi Bizden geriye kalan.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
1TekSen
PoetryGelmiyordu.Beklediği onca zamana değmiyordu.Peki hala ısrarla neden onu bekliyordu. Onu beklerken kaybettiklerini hiç mi düşünmüyordu.Sadece kalbini geri istiyordu.Belki geri gelmeyecek olanı,belki de aslında hiç var olamayanı...
