Wrong Text || Jikook [completed]

18. Good morning.

Ξύπνησα και ο Jimin κοιμόταν πάνω στο στήθος μου.

Προσπάθησα όσο πιο πολύ μπορούσα να μην κουνηθω για να μην τον ξυπνήσω αλλά απέτυχα.

Εκείνος μουγκρισε και με αγκάλιασε καλύτερα.

"Καλημέρα Jiminie."

Του είπα κι εκείνος με κοίταξε.

Μάλλον δεν είχε συνειδητοποιήσει τι γινόταν γιατί μόλις με είδε πετάχτηκε πάνω σαν ελατήριο.

"Ω εμ Καλημέρα."

"Είσαι καλύτερα σήμερα;"

Του είπα ενώ σηκώθηκα για να ξεπιαστω.

"Ναι μια χαρά, συγγνώμη που εμ με πήρε ο ύπνος, ξέρεις, πάνω σου."

"Πες ότι είμαστε πατσοι."

Του είπα και του χαμογέλασα.

Ξαφνικά η αδερφή του κατέβηκε από τις σκάλες.

"Επιτέλους ξυπνησατε."

Είπε και πήρε την τσάντα της.
Θα πηγαίνει στο σχολείο λογικά.

"Καλημέρα."

Είπε και βγήκε από το σπίτι.

"Λοιπόν, θα σε πείραζε να πάω να κάνω ένα μπάνιο;"

Μου είπε ο Jimin και με κοίταξε νευρικά.

"Με την ησυχία σου. Εγώ έτσι κι αλλιώς θα φύγω."

"Όχι Όχι, περίμενε 10 λεπτά να τελειώσω και θα σε πάω εγώ."

Δεν περίμενε την απάντηση μου και ανέβηκε γρήγορα πάνω.

Εγώ τον περίμενα κάτω στο σαλόνι.

[...]

Μια ώρα έχει περάσει και ακόμα να βγει.

"Τι κάνει τόση ώρα αυτός ο άνθρωπος; Λες να έπαθε τίποτα;"

Μουρμούρισα.

Τόσα γίνονται.
Μπορεί να γλίστρησε στην μπανιέρα και να χτύπησε.

Παναγία μου.

Έτρεξα στις σκάλες και άνοιγα όποια πόρτα εβρησκα αλλά δεν ήταν μέσα σε καμία.

Μετά θυμήθηκα πως έχει μπάνιο και στο δωμάτιο του.

Άνοιξα την πόρτα και εκεί ήταν ο Jimin μόνο με το μποξερακι.

"Ω εγώ συγγνώμη θα-"

Έκανα μεταβολή να φύγω αλλά με σταμάτησε.

"Έλα σιγά, άντρες είμαστε, δεν έχω να κρύψω κάτι."

Χαμογέλασε, ήρθε προς το μέρος μου και με τράβηξε μέσα.

Εγώ έκατσα στο κρεβάτι του και τον κοιτούσα.

Οκει κάνει πολύ ζέστη ή εμένα μου φαίνεται;

Έβαλε το παντελόνι του και έψαχνε μπλουζα στην ντουλάπα του.

Μάζεψα τα σάλια που μου έτρεχαν και προσπάθησα να κοιτάξω αλλού.

Έκλεισα τα μάτια μου και προσοαθησα να κάνω άλλες σκέψεις.

Λουλουδάκια, προβατάκια, μελισσουλες, αγγουράκια.

Καλά τα αγγουράκια άστα καλύτερα.

Άνοιξα τα ματια μου και ο Jimin ήταν ακριβώς μπροστά μου, ευτυχώς ντυμένος.

"Γιατί έχεις ιδρώσει; Δεν κάνει και τόση ζέστη εδώ."

"Αλλά βασικά ξέρω γιατί."

Είπε μετά από λίγα δευτερόλεπτα και πλέον είχε πάρει το πονηρό του βλέμμα.

Πλησίαζε όλο και πιο πολύ.

Μου έδωσε ένα πεταχτο φιλί στο χείλη και απομακρύνθηκε.

"Έλα θα σε πάω σπίτι."

Είπε και έφυγε από το δωμάτιο.

Γιατί πρέπει πάντα να το κάνει αυτό;

---------------------------------

Egw: