Ailem yanımda bekliyordu.doktoro sorduğumda bacağımın kırıldığını ve 1 ay'a anca iyileşebileceğimi söyledi. benim için hayatın anlamı yoktu artık basketbol oynayamayacaktım. hayatımdaki en sevdiğim şeyi yapamayacaktım. annemgil dinlenirsem çabuk iyieşenileceğimi ve üzülmememi söylediler. kendimi teselli etmeye çalışıyordum. 1 hafta dinlendikten sonra artık okula gidebilecektim.yavaş yavaş basmay çalışıyordum. evde resim çize çize sıkılmıştım.artık okula gidiyodum. sabah erkenden uyandım. sanki ilk defa gidiyomuş gibiydim. rutin işlerimi hallettikten sonra kahvaltımı yaptım. Babam kucağına alıp arabaya bindirmişti.Sonunda okula gelmiştik.babam sonıfıma gelip sırama oturtturmuştu.tenefüsteydik berkay yanımda değildi. sıranın altına baktığımda elime bir kağıt geldi kağıdı elime aldığımda bir resim olduğunu gördüm. dikkatlice bakınca resimdeki kişinin ben olduğunu anlamıştım...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
