FLASHBACK DEVAM...
Ben evin dışında,yuvamızın yanışını izliyordum.İtfaiyeciler az sonra içerden 3 kişi çıkardılar.Bu 3 kişi;Annem,babam ve kardeşimdi.Çığlık çığlığa bağırıyordum.Hemen ambulansa bindirdiler.Bende annemin olduğu ambulansa kendimi attım.Annnemin yüzü siyahtı.O yaşlılığının gerektirdiği kırşıklıklar bir hüzne dönüşmüş sanki içinde kayboluyordum.İçimden sanki birşeyler koparıyorlardı.Annemin elini sıkıca tutmuştum.Bırakmıoyrdum.Yanımdaki doktorların ne dediğini duymuyordum.Sadece annemin sevgi dolu yüzüne bakıyordum.Hastanenin önüne geldik.Gözyaşlarım adeta sel olmuştu.
Elim ayağım birbirine dolaşmıştı.Ne yapacağımı bilmiyordum?Babam ve kardeşiminde ambulansları gelmiti.Hemen sedyeye aldılar ve bir odaya götürdüler.Kapıda saatlerce bekledim ağlayarak.N bir arayan vardı nede bir soran.Az sonra doktor çıktı odadan.Yüzü asıktı.Olanları az çok tahmin edebiliyordum.Doktor sesi titreyerek"Küçük hanım annen,baban ve kardeşini..." sanırsam bu cümlenin sonunu bilyordum.Koşarak uzaklaştım ordan.Yoruluncaya kadar koştum.Ağladım ağladım ve ağladım..
Beni teselli edecek hiç kimse yoktu.Koşmaktan ve ağlamaktan harap düşmüştüm.Bir parktaki banka oturdum,kendimi dinlemek için.Aklımda birçok soru vardı.Şşimdi ne yapacaktım?Nereye gidecektim?Ya bir insanın doğum gününde ailesi ölebilir mi?Böyle birşey olamaz!Doğduğum gün ailemin ölüm günü olmuştuéGerçi eve gelmeden öncede mutsuzdum.Çünkü arkadaşlarım doum günümü unutmuşlardı.Ben annemke aramızda geçen bir olayı anlatmazsam bilecekleri yoktu.Annie doğum günümü çok içten gelmeyen buruk bir şekilde kutlamıştı.Oysaki ben onun doğum gününü ne içten ,ne sevecen bir şekilde kutlmaıştım,skyla da aynı şekilde.Ben onlr için inca düşünmüştüm,ne yapabilirm de arkadaşlarımı mutlu edebilirm dye düşünmüştüm.Ama onlar ne bana böyle birşey düşünmüşlerdi nede bir sürpriz,nede küçücük olsada bir hediye?Bugün benim acı günümdü ve hiçbir günüm bu kadar acı ve mutsuz olamazdı!!
FLASHBACK SONU...
Emma'nın bağrışları içerisinde onların yanından ayrılmıştım.Gidecek hiçbir yerim yoktu.Eski acı doğum günümdeki gibi bir banka yattım.Yavaştan uykuya dalıyordum.Gözlerim artık açıp kapanmaktan yorulmuştu yavaşça göz kapaklarım kapandı...
Sabah bana değen elin dürtüsüyle uyandım.Aman Allah'ım bu ama bu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Angels of God
AdventureEmma'nın arkadaşları teker teker yanından ayrılmışlardır.O yalnız kaldığını düşünürken iki arkadaşı,onu hiç unutamayan iki arkadaşı yanına gelirler ve Emma'Dan af dilerler.Emma onların yaptığı onca şeyden sonra genede onları affetmiştir.3 iyi arkada...
