Saatlerinizi ayarlayın.Burası zamanın akmadığı,güneşin hiç doğmadığı bir karanlık.Tenha bir yer seçin kendinize,kimse görmesin,duymasın sizi.Bu hayatta her acı tek kişilik.Saf yalnızlığınıza attığınız bu adımda,umudun yitip gittiği yorgun gözlerinizle etrafınıza bakın.Hayatta mutlu olunabilecek şeyleri düşünün,sonra ufak bir gülümsemeyle böyle bir şeyin mümkün olmadığını söyleyin kendinize.Duygular,aynı duygulara sahip insanlarla paylaşılmadıkça anlamsızlaşıyor.Hayatta bitmez dediğimiz her şeyin bittiğinin farkındayız.En yüce aşkların bile bir sonu olduğunu,en güzel sözlerin bir gün anlamsızlaştığını gördük.Bakmaya doyamadığımız gözlerin başka gözlere ait olduğunu farkettik.Güzel anların bir sonu olduğunu düşünürken mutlu olmayı unuttuk hepimiz.Halbuki mutlu olmak kolaydı kimisi için,biz kaybettik.Aslında umudumuzu yitirdiğimiz an kaybetmiştik.Öyle biri lazım ki hayatıma,nefesini nefesime hapsedeceğim,gözlerindeki gülümsemeye bir ömür bahşedebileceğim,kokusuna doyamayacağım,mutluyken mutlu;üzgünken üzgün olacağım..Salt duygularla değil,en derinden sevebileceğim,sevgili derken sesimi titretecek biri.Çocukça sevgilerden kurtulup tutarsızlıklarımdan arınıp sadece onu düşünebileceğim biri.Neyse,böyle bir şey çok olası görünmüyor dostlar.Sizi kapandığınız tenha köşelerde rahatsız etmektense buraya yazdım bunu,okursunuz.Merhaba,burası yalnızlık.
Betterman
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Merhaba Burasi Yalnizlik
No FicciónDemirleri asip yillar yili mahkum oldugumuz tek sey yalnizlik ,simdide bizleri diyarinda agirliyor ..